Onze Per had deze zaterdag wat anders voor ons in petto. Iets met andere ballen dan onze vertrouwde leren voetbal. Dit was dan ook het enige verschil deze zaterdag. Er was ook drank en zelfs de schaal van Pjer was er. Niet gemaakt door Sjan en iets kleiner.

We gingen onze kunsten vertonen in Pool & Billiards Rijswijk. Voor sommigen onder ons een wekelijks terugkerend uitje van vroeger. 

Er werden mij twee dingen duidelijk deze middag.

één - ik begrijp niet waarom sommigen van ons zijn gaan voetballen en ...

twee - is dat ik heel goed begrijp waarom sommigen van ons zijn gaan voetballen.

Ik noem geen namen maar foto's zeggen alles.

Er waren mensen die voor deze sport ook geen conditie hadden. Ze maakten dan ook regelmatig gebruik van de reservebanken die naast het andere groene speelveld stonden. Ik noem geen namen maar foto's zeggen alles.

Maar er waren ook mensen die op dit groene veld alles met een bal kunnen. Twee sprongen er echt bovenuit en waarvan ik mij afvroeg waarom ze in Eelco'snaam op voetballen zijn gegaan. Deze twee waren van categorie Ceulemans en keuden de ballen van alle hoeken en standen in de gaten. Per en ik hadden echt het nakijken en verloren met de duidelijke cijfers 8-2. Wanneer Per dan ook nog gaat helpen met als eerste bal 8 in een gat te schieten was er geen houden meer aan.

Na op 4 tafels al het andere aanwezige publiek te hebben vermaakt was het tijd om een happie te eten. We taaiden af naar de Wits waar we genoten van een heerlijk 5 gangen diner.

Alle gerechten die we kregen waren van de buitencategorie en streelden je tong. Deze bitterballen etende generatie wist niet wat hun overkwam. Er bleken meerdere dingen lekker te zijn dan een bitterbal. Een van de gerechten zie je hieronder op de foto. Toen deze mijn tong aanraakte en de weg naar mijn slokdarm had gevonden sidderde heel mijn lijf. En ik kan u vertellen dat de siddering er ook was de volgende ochtend op de wc.

Ik wil dan ook iedereen die nog nooit in de Wits heeft gegeten, dit, dit jaar nog te doen. De eigenaren hebben besloten vanaf 1 januari hun toko te sluiten. Wees dus snel.

Toen het eten op was in de Wits zijn we met een mannetje of 7 bij Ton's de laatste gaan drinken. Hier had Eelco het hoogste woord bij een tafeltje van 3 dames over zijn baan als dolfijnen trainer. Na hem te hebben bekeken van top tot teen en weer terug geloofden zij zijn verhaal niet meer. Want hoe trekt Eelco een wetsuit aan maar vooral ook weer uit. Direct hierna schaalde hij zijn verhaal af naar schoonmaker van al het eten van de dolfijnen. Hier konden de dames mee leven. 

Gasten bedankt voor weer een zaterdag die de boeken in mag. Ron M. en Fliep bedankt voor de 8-2 afstraffing, Knip bedankt weer voor het veilig thuisbrengen en Per super bedankt voor al het geregel.