Wat een facking koude en natte zaterdag was het. Ik, als mooi weer voetballer in hart en nieren, haat deze dagen. En dan zijn ze ook nog lange mouwen vergeten aan onze nieuwe shirts te naaien. Maar goed ... voor je 7x7 vrienden doe je alles.

Tussen de buien door ben ik naar Semper gelopen. Toen ik net de kantine inliep ging het weer goed los. Ons veldje vier had het echt te verduren. En storm Benjamin had ook al het scorebord weten om te leggen.

Ik zag Eelco en Fliep aan de bar in gesprek tijdens hun verlate ontbijt. Ik sloot aan en viel midden in hun gesprek. Terwijl ik dacht dat ze het wel over de aankomende verkiezingen zouden hebben schrok ik van waar ze het echt over hadden. De ene na de andere gruwelijke martelpraktijk smeten ze over de bar terwijl Eelco heerlijk bleef smullen van zijn zaterdaagse uitsmijter. Het waarom heb ik niet meegekregen. Ik kreeg er, als ik ze al niet had, koude rillingen van. En dan moeten we nog een leuke wedstrijd gaan spelen.

Eelco had onderstaande opstelling uit zijn hoge hoed getoverd. Ik was blij dat ik bij oppperbeul Eelco in het team zat. Gruwelijke martelpraktijker Fliep moet ik het komende uurtje ff zien te ontwijken.  

Na een hele korte warming up, je kreeg je oude lichaam toch niet warm, besloot onze klok Wim B. de wedstrijd te starten. Rood ging als een razende van start en stond dan ook binnen no time voor met 4-0. Helaas was Bertje nog aan het schuilen in de kantine dus stond er, van deze 4 doelpunten, geen één op bewegend beeld. Jammer, want er zaten een aantal beauties tussen. Omdat ik de bui al zag hangen dat er gewisseld zou worden met spelers en zeiknatte shirtjes keek ik even Rod aan en besloten we zonder wat te zeggen Wit de ruimte te geven om te kunnen voetballen. Vrij snel scoorde de Witten de aansluitreffer en stond het vlak voor de rust 4-3 voor het Rode team. Gro dacht met een mooie geplaatste schuiver de 4-4 te scoren maar de VAR vond het schot van te ver weg gescoord. Hieronder het doelpunt wat afgekeurd werd. Kijk en stem wat u ervan vindt.   

We gingen dus met 4-3 voor het Rode Team rusten. De rust duurde letterlijk 5,13 seconden. Het was te koud en te nat en te winderig om stil te staan. Rood ging weer voetballen en scoorde al vrij snel de 5-3. Alle doelpunten die Rood scoorde stonden trouwens niet op bewegend beeld. Wel de missers van Hansje. Ik zal er eentje laten zien. Rod veroverde de bal in de achterhoede en stoomde op naar het doel van Fliep. Hansje stond volgens Rod er beter voor en gaf hem dan ook afgemeten op zijn rechtervoet. Hansje wilde hem in de verre hoek plaatsen maar schoot hem ruimschoots naast. Zie hieronder de beelden.

Als je goed luisterd dan hoor je Eelco, mijn GOD, na mijn misser zijn zoon Jezus roepen. Ik hoorde dat ook en direct bekroop mij het angstige gevoel dat Eelco mij na de wedstrijd weleens zou kunnen uitnodigen in één van de zeecontainers op het terrein. Als jullie nog weten waar ik mijn verslag mee begon dan weet je wat ik bedoel met mijn angstige gevoel.

Na mijn volgende misser begon Lam zich ook woordelijk te uiten. Ook hij riep Jezus. Ik dacht gelijk dat hij zich na de wedstrijd zou voegen bij Eelco en mij in de zeecontainer. Alle andere woorden die hij riep bespaar ik jullie. Maar wat was ik blij dat ook hij, ongeveer dezelfde kans als mij, miste. En er kon maar net een Sorry Hans vanaf. Zie hieronder Lams gemiste kans. 

Het werd steeds kouder en natter. Hansje moest iets bedenken om het wat warmer te krijgen. Hij vond de oplossing in het korter dekken van de spelers van Wit. De meesten waren er niet van gediend behalve Ron M. Bij Ronnie kon Hansje zo kort dekken dat de welbekende, intussen uitgeroeide, schaamhaar er niet meer tussen paste. Ik kreeg het er iets warmer van. Of Ronnie gevoelens had weet ik niet.

De wedstrijd vervolgde zich met steeds één doelpunt voorsprong van het Rode Team. Wit probeerde er alles aan te doen om langszij te komen. Zelfs Bob en Gro gingen scoren.

En als het Witte team het Rode team ook nog eens gaat helpen met scoren dan kom je ook nooit dichterbij. Bedankt Wim S. want we zullen nooit weten of Rod deze opgelegde kans had gescoord.

Het kantelpunt in de wedstrijd was de ongelooflijke mooie redding van Eelco die via zijn lichaam en paal het veld weer inging. Als Eelco deze redding niet had gemaakt had het Witte team op gelijke hoogte gekomen. Zie hieronder de fantastische redding.

Wit was hierna van slag en Bob ging ook gewoon weer missen. Deze misser gaf op Wim B. zijn klokkie een seintje dat het tijd was om te stoppen.   

Rood was uiteindelijk de winnaar van deze koude en natte uitvoering. Maar het had net zo goed het Witte team kunnen zijn. 

De 3de helft was weer goed gevuld met heerlijke broodjes hete kip en gevuld met hele goede gesprekken.