Wat een weekend was het weer. Eentje die echt de eerste plaats aantikte. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Zoveel info zit er in mijn hoofd niet normaal. Toen ik het aan AI voorlegde kreeg ik als antwoord terug; sorry, ik kan hier niets van maken want ik was er net als Gro niet bij.

Laat ik beginnen op de vrijdag. Hier vierde we alvast Knip zijn 65ste verjaardag die het niet wist. Hij dacht met Maris naar het verrassings feestje van Eline van John te gaan. Maanden van voorbereiding werd Knip in de maling genomen. Zelfs bij aankomst kijkend door het raampje van de buitendeur zei hij hier is het feestje niet want er hangt daar 65 jaar. Toen besloot Maris hem met geweld naar binnen te duwen. Zijn verbazing was dan ook groot toen hij de schitterend aangeklede kantine binnenkwam en zag hoeveel mensen er op zijn verrassingsfeestje waren afgekomen. Wie gaat dat nou weer betalen kon je op zijn voorhoofd lezen. Maar Knip kennende schakelde hij direct over in de feestmodus. 

In de mooi versierde kantine hingen ook foto's van Knip's leven boven de bar. Één bleef maar steeds mijn aandacht trekken. Na hem vele malen te hebben bekeken bleek het Knip zelf te zijn samen met Gro in onze hoofdstad. Gro was incognito naar de stad van de vijand afgereisd en had zelfs de haren van Marianne aangetrokken. Niemand herkende deze ras echte Feyenoord supporter.

Het zou een lange maar supergezellig feestje worden. Eindigend met dat welbekende lied uit Liverpool kan je je niet voorstellen dat al die aanwezige 7x7 gasten 10 uur later weer fris en fruitig tegen een balletje gingen trappen.

Toen ik om half twaalf op de club aankwam zei mijn hele lichaam; wat kom ik hier in Godsnaam doen?. Uiteindelijk bleken alle op de lijst staande groene vinkjes hetzelfde te denken als mijn lichaam. Samen met Eelco ging ik ontbijten. Ik 2 tosti's en Eelco zijn uitsmijter. 

Met flarden kwamen er verhalen los over Knip's feestje van de avond ervoor. Reinier bleek op de terugweg 2 keer een mislukte circusact te hebben uitgevoerd op zijn fiets waarbij zijn gebit gevaarlijk dicht bij de grond kwam. Zijn assistent Chrisje hielp hem twee keer op zijn fiets. Gelukkig viel de schade mee. Waar een vallende 70-jarige normaal gesproken zijn heup breekt en een, spuitende van de bloedverdunners, hoofdwond heeft stond Reinier gewoon weer op en fietste, na de tweede val, ongeschonden en veilig naar huis. Arno fietste ook veilig naar huis maar bleek bij thuiskomst zich toch niet zo lekker te voelen. Hij ging voor de zekerheid naar het ziekenhuis waar hartritmestoornissen aan het licht kwamen. Hij moest een nachtje blijven. Lekker ff uitrusten en goed herstellen Arno dan ben je snel weer dat lange ventje.

De opstelling werd trouwens ook op Knip's feestje gemaakt. Aan de bar noemde Eelco de namen op van de op een groen vinkje staande spelers en Jantje, in de rol van trainer, zei of ze bij het Rode of Witte team hoorden. Onderstaande foto laat het kladje zien met het Rode Team aan de linkerkant en het Witte Team aan de rechterkant. 

Zoals jullie zien was er op dit moment nog niets met Arno aan de hand. 

Omdat er niet zoveel thuiswedstrijden waren konden wij omkleden in de grote kleedkamer waar normaal het eerste zich omkleedt. Wij waren verbaasd van de hoeveelheid mannelijke geslachtsdelen die er waren gekrast of geviltstifd op de binnenkant van de deur. Mocht het dames team hiermee te maken hebben dan kan ik er vrede mee hebben maar komt het van onze jongens af dan ga ik mij zorgen maken. Of waren dit de voorlopers van de dick pics.

Maar goed ... het was tijdens het omkleden superdruk alsof we zo uit Knip's feestje de kleedkamer in zijn gegaan. De meesten zeiden dat ze toch even hadden geslapen. Rod daarentegen had maar heel kort zijn bed gezien en zat de rest van de zaterdag op zijn praatstoel.

Als eerste ging naar buiten, zoals bijna altijd, dhr. Bentvelzen. De bidon flessen had hij intussen ook al gevuld. Toen ik als tweede op veldje 4 kwam was hij bezig met de hoedjes aan het neerleggen. Wederom kaars en kaars recht. Ik denk dat hij vlakbij de recht uitgevoerde kaars op Knip's feestje stond en dit als voorbeeld meenam in het neerleggen van zijn hoedjes.

Langzaam druppelde het veld vol om te proberen er een goede warming up uit te gooien. Bij geen van ons is dat gelukt. Per nam dan ook snel de beslissing om te gaan starten. Wit mocht beginnen aan de bal en ging furieus van start.

We waren nog niet koud begonnen of Wim B. kreeg al een 100% kans om te scoren. De afgemeten voorzet van Bob was misschien net ff te hard. Na met een sprint voor Gro op te duiken, die zich het apelazarus schrok, maaide hij finaal over de bal heen. 

Vrij snel hierna kreeg Wim B. de bal aangespeeld van Bentvelzen. Poedeltje vrij schoot hij eerst op Eelco en in de rebound in het zijnet. De tweede kans om op een 1-0 voorsprong te komen werd vakkundig om zeep geholpen.

Maar er bestaat zoiets als karma of drie maal is scheepsrecht. Wim B., Gladiator eerste klas, knokker van de eerst orde en opgeven staat niet in zijn woordenboek plaatste een zelf opgezette aanval met medespeler Lam. Lam deed weer een één tweetje met Eelco die de bal weer deed belanden bij Wim B. die dit keer niet nadacht en verwoestend de bal in het goal schoot.

Wit liep snel uit. Bob, zo sociaal als hij is, hielp het Rode Team mee om de ballen tegen te houden van het Witte Team.

Na een minuut of 10 ging het Rode team ook ineens voetballen. Een hard ingeschoten bal van Rod kon Hansje nog ternauwernood tegenhouden al lag zijn duim, voor zijn gevoel, los in zijn keepershandschoen.

Maar na een snelle counter en wat heupwiegende bewegingen van good old Perry kon Hansje de hoog ingeschoten bal van Rodney niet tegenhouden. 

Nadat ook Reinier ging scoren was Wit even de weg kwijt. Reinier besloot helemaal vrijgelaten door het Witte Team de bal hoog bij de eerste paal hard in te schieten. Volgens Hansje onmogelijk maar Reinier voorspelde direct dat hij er nog meer zou scoren. En wat Reinier voorspelt laat hij uitkomen. Hij scoorde er nog een stuk of 4 waarvan Bert er twee op bewegend beeld vastgelegd heeft. 

Hansje was het zat om ballen uit zijn goal te halen en begon iets van echt te keepen. Hij ging doen wat een keeper moet doen namelijk ballen tegen houden. Normaal zou je het niet geloven maar gelukkig staan er een aantal reddingen op beeld. Bedankt hiervoor Bertje.

De onderstaande redding kwam weliswaar recht op mij af maar de moeilijkheid was het verdekte schot van Per. En het is nu eenmaal een gegeven dat wat niemand kan Per juist wel lukt.

Bij de tweede moest ik mij volledig en struikelend strekken om de van richting veranderde bal uit mijn goal te grabbelen en als corner te verwerken.

De derde keer dat ik moest optreden kwam geheel onverwachts. Na een afgeslagen aanval van het Rode Team dacht ik even de tijd te hebben om aan Bert te vragen wat zijn teampie had gedaan. Ineens riep hij en mijn hele Witte Team; Hans let op. Terwijl ik mij omdraaide zag ik Rodney alleen op mij afkomen. Met een uiterste poging kon ik de ingeschoten bal van Rod naast laten gaan. Gelijk vroeg ik mij af waar Rodney ineens vandaan kwam.

Na al deze fantastische reddingen vond Per het genoeg en zette mij met een heel lullig puntertje weer met beide benen op de grond. Ik stond de linkerkant van mijn goal alvast te dekken maar Per verraste vriend en vijand en mij in de lege rechterhoek met dat genadeloze puntertje.

En toen liet Rodney zien ook gewoon een mens te zijn. Zelf riep hij nog tegen een medespeler; geen balverlies. Maar toen hij even later de bal kreeg, van diezelfde medespeler, schoot hij de bal huizenhoog over mijn goal. De Planetenflats bewoners bukten allemaal synchroon weg. Rodney vergat ruim 30 kilo aan lichaamsgewicht over de bal heen te gooien en in zijn ogen zag ik dat hij het liefst mij met bal en al het goal in wilde schieten. Het was het hoogtepunt van deze dag of kwam er nog meer. 

En geloof het of niet maar Lam had even een niet lam momentje en scoorde echt op zijn Lams. Met vallen, duiken, opstaan en met zijn verkeerde been rollend over het arme veld de bal in het goal glijdend zette hij de eindstand op het scorebord. 

Wit was deze zaterdag de winnaar van deze strijd maar het had zomaar andersom kunnen zijn.

Moe en voldaan maar totaal uitgeblust verdwenen we naar de kleedkamer alwaar Bertje werd verrast met de oorkonde van LID VAN VERDIENSTE. Precies 50 jaar geleden kreeg zijn vader dezelfde oorkonde. Hoe mooi is dat.  

Hierna kwam er toch weer bier de kleedkamer in wat na de hoeveelheid van vrijdagavond toch als ongelooflijk beschouwd mag worden. Of is het gewoon knap. Jantje kwam met heerlijke broodjes behoorlijk hete kip binnen wat binnen een paar happen op was.

En dan denk je dat die ouwe mannen instorten. Jammer joh ... bijna allemaal leefden we op. Het bier smaakte net als de avond ervoor. Rodney ging op zijn praatstoel zitten en het werd echt een ruim 3 uur durende lachshow in de kleedkamer. Ik heb geprobeerd alles te onthouden maar de mensen die mij goed kennen weten van de gaten in mijn korte geheugen. En dan moet ik ook nog beslissen wat er in de kleedkamer moet blijven en wat naar buiten mag lekken.

Hieronder het verhaal wat ik uiteindelijk heb onthouden. Het ging om de escapades van Rob en zijn vrienden. Regelmatig bezochten ze de vrouwen van plezier en stapten dan naakt, omdat ze er zo goed uitzagen, de auto uit. Voor de jongeren onder ons ... het is echt 100 jaar geleden dat je met de auto door de Geleenstraat mocht rijden. Als ze niet naar binnen waren geweest bij de dames dan reden ze eerst langs de kinderboerderij om condooms te scoren bij de schapen om vervolgens op de Lange Kleiweg achter de koeien aan te gaan. En al die tijd was Gro erbij maar weet het niet meer. Wim S. en Freddie waren zo onder de indruk van Knip en zijn vrienden hun escapades dat ze hun route terug gevolgd zijn. Ze begonnen dus bij de koeien. 

Zonder condooms renden ze achter Berta 1 t/m 10 aan. Hierna gingen ze langs de kinderboerderij want daar waren de condomen. Of ze naakt op de fiets door de Geleenstraat zijn gereden durf ik niet te zeggen maar dat horen we volgende week wel. Één ding is zeker ... Gro was hier echt niet bij.

Mannen bedankt voor deze onvergetelijke vrijdagavond en zaterdagmiddag en al het lachen, gieren en brullen.