Voorafgaand aan de wedstrijd werd de straf die was opgelegd, aan laten we hem even makkelijk Rodney Aalderink noemen, uitgevoerd. Gelukkig was er één die had geoefend en raak schoot. We hopen dat nu iedereen zijn kruisjes en vinkjes goed en op tijd gaan invullen.

Wat een week, van toch wel even schrikken tot een zaterdag waarbij God weer eens sinds lange tijd mocht zegevieren. We schrokken, ondanks het bericht “niet schrikken” van het hartinfarct van onze Kapitein Eddy maar die blijkt daar zelf heel positief over te zijn en wenste ons vanuit zijn ziekenhuisbed een mooie wedstrijd toe.

Ook schrokken we van het bericht van Bolle Jos. Ze moesten wachten tot de zwelling in zijn knie was geslonken om te diagnosticeren wat de schade is van de 2 weken geleden opgelopen blessure. Ik herinnerde me de onnatuurlijk beweging die Bolle Jos maakte en was direct bezorgd. Nu na 2 weken eindelijk de uitslag. De zwelling was nog niet weg maar bleek gewoon de normale omvang te hebben zoals de andere knie van Bolle Jos. De diagnose was de slechtste die je in zo’n geval kunt krijgen. De voorste kruisband toch afgescheurd en de binnenband ingescheurd. Die laatste komt wel goed met wat fysio, die eerste wordt een andere uitdaging. We wensen de Kapitein Eddy en Bolle Jos veel sterkte met hun herstel.

En toch werd er natuurlijk ook weer gevoetbald. Onze C64 had wat problemen met de constant wisselende variabelen, het uitermate laat afzeggen van Jerome dat niet langer werd getolereerd, iedereen is welkom bij 7x7 maar zoals altijd, vrijwilligheid schept ook verantwoordelijkheid en verplichting. En toch kwam de opstelling ruim op tijd via de app met de volgende teams als gevolg waarbij Ron wederom direct in de klaagstand stond.

Rood: Eelco, Luuk, Rodney, Bob, Lam, Chris en Gro

Wit: Bert, Wim, Sergio, beide Ronny’s, Knip en Per.

In de kleedkamer waren er al aha momenten niet in de laatste plaats door onze eigen DJ Maike. Na een korte doch intensieve warming-up gaf Per het startsein. Zoals jullie gewend zijn is de zaterdag meestal het terrein van Per, die vaak met weergaloze loopacties en schijnbewegingen zijn tegenstanders, medespelers en zichzelf dol draait. Helaas deze zaterdag kon hij alleen zijn loopacties ten toon spreiden. De rest zat waarschijnlijk nog in zijn tas. Het horloge gaf 5,5 km aan, dus je kunt je wel voorstellen hoe hij dartelde over het veld. Zoals altijd zette Rodney bij Rood de lijnen uit, vertraagde en versnelde het spel alsof het fifa was op de PlayStation. En al snel was het dan ook 1-0 voor Rood. Met onze eigen Bob Weghorst als diepe spits, die overigens wel de bal kon vasthouden, en de constant aansluitende Chris en Lam had wit het behoorlijk moeilijk om bij te blijven. Luuk bleef zoals alleen hij dat kan in de weglopen waardoor wit er maar niet doorheen kwam. Daarnaast had rood, mister steekpass in hun midden in de persoon van Gro. Eelco straalde vanuit achter weer de rust uit die ervoor zorgt dat een ploeg zich lekker in de wedstrijd kan knokken, helaas voor wit hadden zij Bert, die tergend langzaam naar de grond gaat maar nog zo tergend langzamer overeind komt. Maar wat wil je als je heel de week zittend werk doet. Na een verdiende 2-0 voorsprong kwam wit onder aanvoering van Ronnie B enigszins onder het juk van Rood uit. Onze lopers Ronnie M en Sergio liepen de toch wat langzaam ogende Rode verdedigers steeds meer uit elkaar. Tot moment 1 van de wedstrijd. Ronnie B krijgt op rechts de bal, geeft een afgemeten voorzet op Wim, de andere spelers van wit liepen al juichend terug want als Wim de mogelijkheid krijgt om een kop goal te maken dan weet je dat die erin gaat. Ook deze kopbal ging als een Zwitsers uurwerk via de lat en paal, volledig onhoudbaar voor Eelco, in het net. Na 30 intense minuten was het tijd voor de rust en toen werd het verwarrend. De eerste helft had zijn tol geeist. Lam was uitgespeeld met een opspelende kuitspier die zo straks stond als een valse pianosnaar en Luuk had last van de liesstreek agv het vele strekken van de benen als er weer eens bal van Knip als een mes door de verdediging sneed. Dus de altijd overlopende Wim ging van wit naar rood zodat het ipv 7x7 ineens 6x6 werd.
En toen kwam moment 2. Wim stond in de spits en werd straf gedekt door Per. Wim wordt aangespeeld en maakt een Frenkie de Jong beweging en stuurt Per de balkons van de planetenflats op. En elegant maar uiterst effectief tikkie tegen bal die tergend langzaam langs Bert rolt, die als gevolg van het gewicht dat hij constant mee moet tillen aan de snelheid van zijn voeten niets meer kan doen om ook deze goal tegen te houden. 

Zoals iedere week lijkt de eerste helft geheel gelijk op te gaan en is iedereen tevreden met de gemaakte indeling en zoals iedere week is er telkens 1 team dat zich opricht in de tweede helft en de score laat oplopen. Ik vermoed toch sterk dat dit bij Rood kwam door de wissel van Wim. Sommige supporters langs de lijn en zelfs de buurvrouw met de hangende borsten op het balkon dacht eerst nog dat niet Wim maar Arend meedeed bij Rood. In de kleedkamer bleek dit toch Wim te zijn. Hoewel meestal, als hij het verslag moet schrijven, Per de Man Of The Match is gaat dat deze week niet op (hij was overigens wel ergens weer de beste in). Wim was toch echt deze week de Man Of The Match. Wat wel opviel was dat Ronnie M. het nog steeds niet eens was met de indeling. Hij liet dat zien door alleen op Eelco afkomend niet de bal netjes naast hem in de goal te schuiven maar een voltreffer te schieten op het zaakje van de rode keeper.

Helaas mocht dit niet baten voor wit zodat Rood won met een scorebord journalistiek stand van 12-9.

Wit was leeg en dat kwam goed uit want Per was voor de wedstrijd al bij Wim van B geweest. Aangezien Per moet gaan afvallen wilde hij nog een keer genieten van een geweldige schaal die hij vasthield zoals alleen hij dat kan. Volgende week tomaatjes, komkommer schuitjes met tonijn salade, ei gevuld met avocado, gevulde paprika’s en yoghurt met walnoten. We moeten elkaar steunen.

Je ziet dat de derde helft iedereen weer heeft gewonnen en zo hoort het ook.