Zo ... alweer de laatste voetbal zaterdag van het 7x7 team. Nog één keer dit jaar shinen op de groene mat met zijn allen. Helaas was het qua weer een verschrikkelijke natte koude zaterdag.

Het verslag moet ik, om het compleet en duidelijk te maken, op de vrijdagavond laten starten.

Voor het eerst na een hele lange tijd werd de Kerst Klaverjas Drive weer georganiseerd. En de organisatie was dezelfde organisatie die dit altijd vroeger al organiseerde. Carla, Angela en Iwan super bedankt het was weer geweldig en voor herhaling vatbaar. Er zijn geruchten dat dat met de Pasen gaat gebeuren. Hou het dus in de gaten.

Eelco, de eeuwige keeper van Rood, had zich ingeschreven samen met maatje Bart. Bij binnenkomst annexeerde Eelco direct de hoofdprijs door er een stikker op te plakken met hun namen erop.

Na het eerste potje tegen twee vrouwen viel hun droom al gelijk in duigen. Het verdriet van hun verloren eerste pot deed hun belanden in teveel alcohol innemen. Met de loterij had Eelco meer geluk. Maar of hij blij was met de gewonnen weegschaal?!

Ook Hansje en Perry waren deze avond een setje. Hier stond iedereen verbaasd over wat zij dronken. Terwijl Perry aan de Heineken zat dronk Hansje de 0.0 uitvoering. Hansje had de avond ervoor het eindejaarsfeest van zijn werk gevierd in 020. Daar had Hansje zoveel alcohol genuttigd dat hij, onder een klein beetje druk van thuis, besloot even aan de Heineken 0.0 te gaan. Er bleek iets mis te zijn gegaan met een trap en plassen. Ik wilde alleen maar net als die hond iets romantisch doen. Niet meer en niet minder.

Perry die bijna nooit drinkt, zeker geen bier, zorgde dat wij toch nog een prijs wonnen. De welbekende Poedelprijs. De twee opengekraste krasloten brachten helaas niks op. Per won wel de zelfgemaakte appeltaart van Carla die zeer gewild was bij iedereen.

En dan hebben we ook nog Knip die vrijdag weer liet zien dat hoe ouder hoe gekker echt op waarheid berust. Hij stapte voor de 3de keer in een boot. Gelukkig was Wimpie de fotograaf en kregen we beelden te zien van zijn 3de keer instappen in een boot. 

Ondanks dat er geen boot te zien is is het best een leuke foto geworden. Helaas had hij geen actieve herinneringen aan waar hij voor tekende op het nieuwe/oude stadhuis. Hij was geen drenkeling maar gewoon een dronkeling. Vertel eens wat nieuws.

Bij aankomst op Semper zag ik dat ik de eerste was. Toen ik mijn patatje aan het eten was kwam Eelco binnen waggelen. Aan zijn gezicht kon je zien dat de avond klaverjassen met alcohol een maatje te groot was. Hij vertelde dat hij met de auto was maar waarschijnlijk nog niet mocht rijden. Hij was om 11 uur wakker geschrokken van het alarm van zijn apneu apparaat die aangaf dat het zuurstof op was. En hij moest ook nog de opstelling maken zei hij. Hieronder zie je wat hij op een bierviltje aan opstelling had gekrabbeld. Luuk en Driessen waren deze keer de gastspelers.

Iedereen kwam rustig aan verzamelen. Intussen stond fanatieke Bentvelzen alweer te stuiteren en de taken te verdelen. Delegeren is helaas zijn ding niet meer dus zodoende deed hij wederom alles zelf. Ballen, kleedkamer en kleding regelen deed deze grootheid. Niks is teveel. Bob, die we al maanden zoek waren in Partyland, droeg uit respect meneer Bentvelzen zijn tas naar kleedkamer tien. En dat terwijl trainer Bentvelzen hem alleen maar in het 3de selectieteam liet acteren.

Na de appeltaart van Carla koud te hebben gemaakt druppelden we stuk voor stuk omgekleed in zoveel als mogelijk kleding naar veldje vier. Het regende facking koude druppels. De Rode Leeuwinnen waren in geen velden of wegen te vinden. Een warm onthaal konden we dus vergeten. Één Leeuwin, die de bingoballen had opgewarmt voor hun Bingoavond, zwaaide nog naar mij in haar wegrijdende warme auto. Het werd dan maar ook heel even warm in mijn oude koude lichaam. Aangekomen bij veldje 4 zagen we Bentvelzen een hele fanatieke warming-up maken. Ik was blij dat hij in mijn team zat.

Nadat iedereen zich warm had gelopen mocht het Rode team starten met de bal. Al direct merkte je aan iedereen dat ze nog even alles wilde geven in deze laatste wedstrijd van 2024. Ondanks de vele Eelcootjes van afgelopen vrijdag bij het klaverjassen en het zuurstofgebrek in de ochtend keepte Eelco, wonderbaarlijk genoeg, de beste wedstrijd uit zijn lange carrière. Van de vele reddingen, niet gelogen, staat er helaas maar één op beeld. Uit een afgemeten voorzet van Remco haalde Eelco de bal van de lijn die Wimpie met gevaar voor eigen leven met zijn ogen dicht had ingekopt.

Nadat Hansje, die eindelijk weer een keer kon keepen, een paar keer fantastisch zijn doel schoon had gehouden kreeg huppelkutje Driessen weer last van zijn hamstring. Ik moest dus mijn plaats afstaan in het goal aan mijn kleine vriendje. Ondanks zijn hamstringetje keepte hij een puike wedstrijd. En soms hield hij dan ook een slecht ingeschoten bal tegen. 

Helaas moest ie ook heel veel doelpunten doorlaten omdat hij niet kon afzetten met zijn geblesseerde hamstring been. Het Rode team had dat door en schoten de bal steeds geplaatst in de verre hoek. En als mijn kleine vriendje gaat liggen in het doel, met gestrekte armen, dan komt ie nog niet over de helft. Tis gewoon zielig voor die midget. Zo plaatste Cuup ook de bal na een korte dribbel en één passeerbeweging in Driessens zijn te verre weg hoek. 

En als Witte Remco dan ook nog de bal terug speelt naast Driessens goal, wat op zich goed is, moet Driessen huppelend proberen een corner te voorkomen. Het leek wel op een turn uitvoering van het onderdeel vloer. De jury waardeerde het met een schamele 6-. 

Rood werd sterker en sterker en scoorde er lustig op los. Bob was ook niet meer af te stoppen. Zelfs niet door twee man. Hansje ging aan zijn shirt hangen en Knip probeerde het via Bobs enkels. Maar de veels te zware Bob was niet tegen te houden en zijn schot belandde ook weer in die voor Driessen niet meer te bereiken hoek.

Na deze goal vond Bentvelzen het genoeg. Voorop in de strijd nam hij de Witten op sleeptouw om de Roden nog in te halen. Het stond op dat moment al iets van 12-7. Ron B. liet medespelers scoren maar deed dat ook zelf twee keer. De goed keepende Eelco had geen antwoord meer op Bentvelzen zijn geplaatste schoten. 

In de laatste paar minuten kreeg Wit grip op de wedstrijd en Rood kon het niet meer aanlopen. Bij de stand 12-11 voor Rood kreeg Ron B. de bal en stormde op Eelco af. De niet tegen zijn verlies kunnende Bentvelzen vuurde een kanonskogel af op het Rode goal. Even dachten alle Rode en Witte spelers dat dit de gelijkmaker zou worden. Maar helaas spatte de bal uiteen op de rechter paal van Eelco. Het geluid van de uiteen spattende bal op de paal liet heel Mariahoeve schrikken.

En toen Wit eigenlijk een gelijkspel verdiende stortte ineens Rodney ter aarde. Hij bleek op korte afstand geraakt te zijn door een direct uit de lucht genomen bal van Remco. Hoe ongelooflijk maar tegelijkertijd hoe knap ook had Remco kleine Rodnietje, die ook al teruggetrokken was door de kou, vol weten te raken. De wedstrijd werd gestaakt en zodoende was Rood de al dan niet verdiende winnaar van de laatste editie van dit jaar.

Knip dacht er het zijne van en vond dat het een gelijkspel had moeten zijn. Hij ging dan ook stiekem mee op de foto. Uiteindelijk was iedereen blij dat we konden aftaaien naar de kleedkamer. Lekker warme snacks eten die lagen op de schaal van SjanPjer.

Uiteraard werd er ook een lekker drankje gedronken. Alleen Hansje zat nog steeds aan de 0.0. Dit had nog steeds iets te maken met een trap en plassen. Alleen kan ik jullie vertellen dat van die Heineken 0% de urine nog sneller gaat lopen.

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.

En toen kwam ineens het nieuws dat Luuk, zonder te spelen, toch kampioen was geworden door het verlies van de naaste concurrent. De gewonnen champagne uit de klaverjas loterij kwam dus goed van pas. Luuk en je hele elftal gefeliciteerd met het behalen van het kampioenschap van het hele 7x7 team.