De voorbereiding van 7x7 begint altijd al op vrijdag. Dan worden via de groepsapp al de nodige opmerkingen geplaatst die iedereen op scherp moeten krijgen. Deze vrijdag was het Perry die om 02.05 uur aftrapte met een foto van een schaaltje eten wat hij op een of ander tropisch Bounty eiland aan het verorberen was. Perry was dus op zaterdag niet van de partij. En ook Hansje liet verstek gaan. Omdat Oriana op zondag moest werken moest hij op zaterdag moederdag dingen doen. Maar Böb was terug van weggeweest. We hadden 11 groene vinkjes dus er kon gebald worden. Eelco toverde in de loop van vrijdagmiddag de volgende opstellingen tevoorschijn:

De rode mannen van stavast: Eelco, Knip, Böb, Cuup, Ron M. en Wim tegen de witte mannen die eigenlijk liever met hun vrouw moederdag vieren op zaterdag omdat ze zondag ook al een verjaardag vieren van wit: Fliep, Rodney, Ron B., Fred en Lam.

Fred trok het niet met zijn vijven en hij ging al zijn vriendjes bellen of er nog iemand mee wilde doen. Na een paar pogingen had hij succes: Arno wilde de zesde man van wit zijn.

Een aantal spelers ging vrijdagavond vroeg naar bed om op zaterdag topfit te zijn. Maar niet iedereen had die discipline. Böb stuurde ons op zaterdagochtend een foto van zijn ontbijtje: appeltaart met slagroom, nog over van de verjaardag van zijn vrouw van de dag daarvoor die met de nodige drankjes gevierd was. Dat beloofde niet veel goeds. Een aantal spelers ontbeet pas tegen het middaguur in het sterrenrestaurant van Jantje, die na zijn zware operatie bewonderenswaardig snel alweer met van alles bezig is. Knip nam twee broodjes gebakken ei en Eelco verorberde twee salami tosti’s bijvoorbeeld. En er werd veel water gedronken. Want het was ineens fantastisch weer. Een strak zonnetje en een graadje of 23, hoe mooi wil je het hebben. We hadden kleedkamer 10 en het is altijd weer verbazingwekkend hoe klein zo’n grote kleedkamer lijkt als er 12 hele grote brede mannen in moeten omkleden. Maar het lukte en om half één was iedereen met zijn warming up bezig. Er werd warm gewandeld (want warmlopen kon je dit echt niet noemen) en er werd vooral heel veel gerekt.

Na de aftrap was de bliksemstart van rood: na 40 seconden lag de bal al achter Fliep. Ronnie Mullens rondde met links knap af.

De eerste aanval van wit leverde daarna een blessure voor Wim op. In een duel met Fred werd hij hard geraakt met een enorme bult en drie nopafdrukken op zijn scheenbeen tot gevolg. Maar nadat hij effe rust had genomen kwam die ouwe marinier weer het veld in of er niks aan de hand was. En schoot hij al snel daarna keihard op de paal. Daarna scoorden Rodney en Ron B. (2x) en werd de ruststand 4-1 voor wit.

We zagen ook nog een fantastische aanname van Böb die een pass van Eelco waar sneeuw aan zat zo ineens dood legde, gevolgd door een panna van Ronnie Mullens.

 Op dat soort momenten waande ik me op de tribunes van Nou Camp. Maar dat gevoel duurde nooit lang.

In de rust zat Eelco al bij de pakken neer, letterlijk en figuurlijk.

 En eigenlijk is rood niet meer uit het dal gekropen, al maakte Böb nog wel twee mooie goals die helaas niet op beeld staan (sorry). Voor de witten scoorde Rodney na een fraaie aanval en ook Ron B. was nog een keer trefzeker. En Cuup scoorde ook nog met een slim balletje in de hoek, alleen was dit wel in eigen doel.

 Eelco was er toen eigenlijk wel klaar mee en toen Ron B. er 8-4 van maakte riep hij maar dat het tijd was. Dat was het ook bijna en er volgden geen protesten want iedereen was toe aan een ijskoud drankje.

Wit werd de terechte winnaar van wederom een hele mooie pot voetbal.

Het werd weer een hele gezellige derde helft op het terras van Red Lions want dat was het dichtste bij kleedkamer 10. De kratjes gingen er in rap tempo doorheen en voor je het weet is het dan weer zes uur. Nog eentje dan in de kantine en daarna was het voor de meesten wel mooi geweest. Ik heb nu al weer zin in volgende week!

Mannen, bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen en de gezelligheid en voor de mensen die twijfelen over volgend seizoen: stoppen is geen optie want dit is waar we voor leven!