Toen ik vanmorgen wakker werd rond een uur of 8 kon ik mij niets maar dan ook niets meer herinneren van ten eerste de wedstrijd en ten tweede het feest. Ik had ook heel erg pijn in mijn nek. Na geantwoord te hebben op Knip zijn vraag waar het verslag bleef stuurde Ron M. mij rond 9 uur de waarschijnlijke oorzaak van de pijn in mijn nek. Klik op de button om te zien wat volgens Ron M. de oorzaak is van mijn nekpijn en het daaropvolgende geheugenverlies.
In eerste instantie was ik blij dat het alleen maar dit was want ik dacht echt aan veel ergere dingen. Had ik bijvoorbeeld gevochten met lange Ries of was ik naakt dansend van de bar afgedonderd. Al deze mogelijk denkende oorzaken werden de kop ingedrukt toen ik rond 10 uur een appje kreeg van mijn lieve vrouw. In haar appje stuurde ze een filmpje mee waarin te zien was waar de echte oorzaak van mijn nekpijn vandaan kwam. Het heeft iets te maken met een te lage rugleuning en slapend headbangen. Zie het filmpje voor mijn verhaal in beeldvorm.
Het is nu 12 uur en ik ben nog steeds op zoek in mijn geheugen naar wat er gisteren allemaal is gebeurd. De foto's die ik in mijn telefoon heb staan moeten mij op weg helpen maar deze zijn allemaal van na de wedstrijd. Ik kan jullie dus vast beloven dat het verslag van de wedstrijd niet helemaal op waarheid geschreven zal zijn. Sorry namens mijn geheugen.
Onze meesterindeler toverde de onderstaande indeling uit zijn keepershandschoenen. Voor iedereen, die het weer niet eens was met zijn indeling en erover wilde klagen, had hij een telefoonlijn geopend. Deze klaaglijn werd beheerd door nummer 1 klaagbak Knip. Hij werd door het hele Witte team gebeld omdat Wit wel heel zwak was ingedeeld. Oordeelt u zelf.
Het grote omkleedfeest kan je bij ons zien als een soort derde helft maar dan zonder alcohol. We kunnen dus gewoon plezier hebben zonder 5% water wat door de brouwerij is geweest in onze lichaam. Soms lijkt het wel of we elkaar jaren niet hebben gezien terwijl het echt maar één week geleden is. Elkaar uitdagen is ook een standaard gebeuren maar vooral een noodzaak om al dat ouwe vlees in beweging te krijgen. Opgefokt en strijdbaar taaien we dan af naar veldje vier. Zelfs tijdens onze laatste wedstrijd van dit jaar waren de knuppeldames niet aanwezig om ons aan te moedigen. Ze zullen toch van goede huize moeten komen om hun vele keren afwezigheid goed te maken.
Het is nu 14 uur en ik ben onderweg naar de planetenflats om te kijken of onze trouwe supporters mij wat meer kunnen vertellen over onze wedstrijd. Ik ben maar als eerste naar de supporter met die hangtieten gegaan. De schrok was groot toen ze de deur opendeed. Ik kan jullie vertellen dat ze in huis ook topless loopt. Ze wilde haar verhaal doen maar wilde daar wel iets voor terug. De man die haar bekent heeft gemaakt moest met haar een uurtje vertoeven in haar slaapkamer. Ze vertelde in geuren en kleuren wat ze met hem ging doen. Misselijk heb ik toegestemd maar kan hier echt niet vertellen wat voor smerigs zij allemaal met je gaat doen Perry. Namens alle lezers bedankt dat je je wil opofferen voor het verslag.
Hieronder het verslag wat ik uit de mond van onze vaste planetenflat supporter heb gehoord.
Wit mocht van Rood beginnen met balbezit omdat ze al vanaf bekendmaking van de indeling liepen te klagen dat ze het zwakkere team waren. Dit was dan ook gelijk het enige respect wat Rood toonde voor Wit deze wedstrijd. Al vrij snel kwam Rood op een 2-0 voorsprong door snel uitgevoerde aanvallen. Zou dat klaagbakken Witte team dan toch gelijk hebben gehad dat ze vonden te zwak ingedeeld te zijn? Ik had het nog niet geschreven of GOD Eelco streek met zijn keepershandschoen over zijn hart. Hij hielp Wit vanuit het niets aan een doelpunt. Dhr. Bentvelzen gaf gas en haalde verwoestend uit. De bal ging richting het rechterkruis van onze Eelco. In plaats van de bal uit zijn goal te stompen stompte hij de bal met nog meer vaart in zijn linkerkruising. Rood was heel even van slag maar gaf toch direct een heel klein beetje gas bij. Ze vergroten hierdoor de voorsprong naar 4-1. Er zat een schitterende aanval vast aan doelpunt nummer 4. Cuup hield de bal lang in bezit en wilde uithalen om Bontje te verschalken. Maar als een duivel uit een doosje kwam Hansje achter Cuup vandaan en schoot met een fantastisch schot de bal achter de verbouwereerde Bontje. Keeper Bontje was trouwens weer goed op dreef en haalde menig 100% kansen van Rood uit zijn doel. Vaak met goed voetenwerk maar af en toe ook met zijn rug, achterwerk of met zijn borst. En soms was het te lachwekkend om te vermelden. Zichzelf tackelend en verder struikelend op handen en voeten om te eindigen met een buikschuiver grabbelde hij naar de bal. Hansje vond het te zielig om alsnog te scoren en schoot de bal bewust in het zijnet. De rust werd bereikt met een 5-3 voorsprong voor het Rode team. Toen we koud bezig waren in de tweede helft zagen we de Knip weer van een aantal jaren geleden. Terwijl Remco de bal afschermde duwde Knip er lustig op los. Als een jonge agressieve pitbull sprong hij in de rug van Remco die hij met bal en al over de lijn de hekken induwde. Deze aktie hebben ze op de feestavond nog een keer dunnetjes over gedaan heb ik vernomen. Maar goed ... terwijl Remco zich nog uit het hek aan het peuteren was eisde Knip gewoon ijskoud de ingooi op. Uit deze onterechte ingooi voor Wit kwam de bal voor de voeten van Ron B. die wederom de bal heerlijk op zijn slof nam. De bal suisde richting Eelco die voor de tweede keer met slappe handjes de bal in eigen goal sloeg. De stand kwam op 7-7 met nog 5 minuten op de klok. En toen kreeg, de uit het hek gepeuterde, Remco ineens de geest. Na vele gemiste kansen passeerde hij op een ballet-achtige manier 3 Witte verdedigers + hun keepertje poep en scoorde de winnende goal. Daar dacht Wit anders over. Bij hun aller allerlaatste aanval wilde Hansje de ingeschoten bal blokken maar zag net als Eelco de bal, in de korte hoek, het doel in verdwijnen. Direct hierna floot Perry voor het einde en was de eindstand 8-8. Met de Kerstgedachte in ons achterhoofd gingen we met zijn allen op de foto.
De derde helft werd er weer één om in te lijsten. Met twee grootheden op visite werd het een heerlijk onderonsje in de kleedkamer. Makkie de Vroedt, de oprichter van ons veteranen team, heeft de hele wedstrijd gevolgt langs de lijn.
De tweede grootheid kwam wat later. Rob was één van de fantastische leiders van ons veteranen elftal. Rob kan je nog steeds herkennen aan zijn prachtige snor.
Er sluiten trouwens steeds meer mensen zich aan bij de voetbalschoenschoonmaak sekte van sekteleider Dhr. R. Bentvelzen.
En Per was gelukkig weer terug om met de schaal op de foto te gaan. Ik wil vanaf deze plek Per heel veel succes wensen met het uurtje samen zijn met de hangtietende vrouw van 12 hoog.
Zo dit was dan het laatste verslag van 2023. Ik wil alle lezers van onze verslagen hele fijne Kerstdagen en een fantastisch uiteinde toewensen. Natuurlijk wens ik dit ook voor al mijn vrienden van 7 tegen 7. We gaan weer starten op 20 januari met een heerlijk uitje georganiseerd door Per.
TOT VOLGEND JAAR ALLEMAAL.
PS ... nog even een bedankje aan de hangtietende mevrouw uit de planetenflats voor alle info die u heeft verstrekt om mijn verslag compleet te maken. Geniet met volle teugen van onze Per en van zijn kwaliteit. Deze kwaliteit, hij is heel goed in de kleine ruimte, komt goed van pas in uw éénpersoonsbed.