En dan is het alweer de laatste wedstrijd van het seizoen '23/'24. Het zou een zware superleuke lange zaterdag gaan worden. Mede door het afsluitfeestje die direct werd ingezet na afloop van de wedstrijd.

Tijdens het omkleden werd door vaste spreker Per onze altijd aanwezige supporter David in het zonnetje gezet. David, beter bekend als Buurman, was superblij met zijn kado die hij namens het hele 7x7 team overhandigd kreeg van Per. Sommige meenden zelfs een verloren traan bij hem te hebben gezien. Maar deze rolde volgens mij pas uit zijn ooghoek nadat Eelco had beloofd zijn kado te komen ophangen.  

Wetend dat onze Rooie Leeuwinnen deze zaterdag thuis speelden liep ik al vanuit de kleedkamer met mijn handen in de lucht om toegegromt te worden als ik langs hun terras zou lopen. Toen ik langs liep werd ik niet opgemerkt. Alle aanwezige Rooie Leeuwinnen op het Red Lions terras waren bezig om hun haar wedstrijd klaar te maken. Zwaar teleurgesteld liep ik door naar veldje vier.

Na een korte warming up gaf Per het startsein en werd de laatste wedstrijd gestart in onderstaande opstelling.

En dan denk je dat we ons een beetje gaan sparen voor de rest van de loodzware zaterdag maar daar was totaal geen sprake van. Iedere seconde werd het spel sneller en feller. Elke speler wilde deze laatste wedstrijd winnend afsluiten. Terwijl Wit dit keer toch echt te sterk was ingedeeld volgens iedereen bleek dat alleen maar op papier te zijn. Rood walsde over Wit heen met fantastisch opgezette aanvallen. In een paar minuten tijd stond Rood met 3-0 voor. Het spel van Rood was om te kwijlen en zag er uit als het tikkie takkie voetbal van onze Johan. Maar zo snel als dat Rood op een 3-0 voorsprong kwam was Wit nog sneller om er 3-3 van te maken. Rood kon Wit al vrij snel niet meer bijbenen. Sas draaide en kapte er lustig op los. Zoveel soms dat menig Rode speler er een dronken gevoel van kreeg zonder ook maar enig biertje te hebben genuttigd. En toen zelfs Knip met zijn hak ging scoren was de moed van de Roden helemaal gezonken tot in het puntje van hun schoenen. Nog even kreeg Rood een opleving door Bontje te verschalken in wederom zijn door hem niet te verdedigende korte hoek. Want al staat hij met zijn hele afgetrainde lichaam tegen de paal aan toch gaat de bal steeds tussen de paal en hem door. Is het abracadabra of is het gewoon lachwekkend. Zegt u het maar.

De wedstrijd bleef maar een hoog tempo houden. Knip werd hier als eerste de dupe van en viel uit met kramp in zijn kuit. Rood ging door het uitvallen van Knip met een wisselspeler verder spelen. Dit betekende dat er meer ruimte vrij kwam op het veld. Wit ging hier beter mee om dan Rood. Wit scoorde met snel uitgevoerde counters en lieten Eelco steeds kansloos.

Wit kwam dan ook als winnaar uit de strijd en mocht op de allerlaatste winnaars foto van dit fantastisch seizoen pronken.

We moesten ons nu snel gaan klaarmaken voor de afsluiter van dit seizoen. Perry deelde zelfs de douche beurten uit en de weer overheerlijke schaal van Per moest zonder blazen ingeslikt worden.

Toen iedereen klaar was met zijn bier in één slok opdrinken was het tijd om naar de tramhalte te lopen. De overgebleven bierflesjes werden opgedronken in de tram op weg naar de Bierkade toe. Hier stapten we op de Ooievaartboot voor een rit over de Haagse grachten.

Tijdens het wachten op onze boot werd Böb voor eventjes weer Bob.

Toen Thijmen, de zoon van Per, de koude biertjes had gebracht was het tijd om de boot op te gaan. Het feest, onze seizoensafsluiter, kon beginnen.

Dit jaar werden de prijzen uitgereikt door onze Jantje. De winnaar kreeg een giga grote beker uitgereikt terwijl de tweede plek het moest doen met alleen het naamplaatje. De beker ging voor de rest van de seizoensafsluiter mee en had de tijd van zijn leven.

Ook ik kreeg een prijs voor het schrijven van de stukjes en werden Per en Eel bedankt voor het invallen als ik er niet was. Deze prijs lag overigens lekker in de hand en Knip liet zien wat je er nog meer mee kan doen. Of wilde Knip als eerste 7x7 speler boven de 60 met deze aktie laten zien dat ie uit de kast wil komen.

Na een precies op tijd zijnde plaspauze onder een brug taaiden we af naar het Plein om nog een klein biertje te drinken voordat we gingen eten. En de beker van winnaar Ron M. ging mee op onze feestreis. Iedereen wilde met de 'Champions League beker voor amateurs' op de foto.

Ook Eelco vond iemand om met de beker op de foto te gaan. Het was zijn evenbeeld van zijn jeugdjaren. Tja ... drank maakt meer kapot dan ...

Het was tijd om het restaurant La Bruschetta op te gaan zoeken. We hebben honger. En we moeten hoognodig het promillage wat omlaag zien te krijgen. Misschien helpt eten hierbij.

Negentien superdrukke oude mannen en Chrisje aan één lange tafel. Je zal het maar in je zaak krijgen. En je zal er maar rond dezelfde tijd een tweepersoons tafeltje hebben gereserveerd. Hulde aan het personeel die alles in goede banen heeft geleid. En zeker deze die alles met een mooie lach oploste.

Na het heerlijke eten was de eindbestemming Feestcafe Happy End. Normaal rent een man zijn benen uit zijn lijf maar met ons alcohol promillage ging dat echt niet meer. Aangekomen was het daar al een feest. We hoefden alleen maar aan te sluiten.

En toen ging langzaam het kaarsje uit. Ik werd gelukkig veilig thuisgebracht door een taxi waar ik alles nogeens achter mijn ogen terug kon kijken.

En toen ging langzaam het kaarsje uit. Ik werd gelukkig veilig thuisgebracht door een taxi waar ik alles nogeens achter mijn ogen terug kon kijken.

Iedereen hele fijne vakantie en zie jullie weer bij het begin van seizoen '24/'25.

Gasten ... bedankt voor het lachen, gieren en brullen.

We moesten nog één topper blij maken die dit seizoen menig derde helft met haar muziek, haar vrolijkheid en haar mooie lach er altijd een superfeestje van maakte. Maaike bedankt namens iedereen van 7x7.