Zo de eerste wedstrijd van het nieuwe 7x7 seizoen zit erop. Dit betekent ook weer een verslag schrijven. Ik werd rond 02:00 uur wakker met een giga droge bek. Mijn tong zat vastgeplakt aan mijn gehemelte en ik kon alleen maar ademen door mijn neus. Beneden aangekomen zette ik de koude Fantafles aan mijn lippen en deed de liter in één teug verdwijnen in mijn droge strot. Met een harde plop plopte mijn tong terug op zijn plaats. Ik vleidde mijn oude lichaam, vol met spierpijn, op de bank, pakte mijn Pixel 7 Pro en klikte op de pictogram afbeeldingen. Hier word ik altijd geholpen om het verslag te maken. Kunt u het aan om die onzin uw hersenen binnen te laten dringen dan wens ik jullie veel leesplezier.

Het begin begon uiteraard weer stroef. Door vakanties of nog niet mogen komen voetballen van hun partner stonden er nog velen op een rood kruis. Uiteindelijk waren er 10 hele spelers bereidt om een balletje te komen trappen. Één iemand wil ik toch wel even benoemen van de opgekomen 10 hele spelers.

Hij werd geboren als Bob. Na zijn laatste prömötie naar Lapland werd hij omgedööpt tot Böb. En nu hij nieuwe schapenleren voetbalschoenen heeft gekocht in Marrakesh kwam hij terug als Böbmed.

Waar de gewone Ahmed met de auto naar Marokko gaat, ging Böbmed, doe eens gek, met de luftballon neunundneunzig.

Wist u dat het trouwens een gewoonte is in Marokko dat als je nieuwe schapenleren kikkers koopt je het vlees wat onder het leer zit moet verorberen? En wij weten dat Böbmed dat zich geen twee keer laat vertellen. Hoe het met de Marrokaan is afgelopen die nog aan het schaap vast zat is niet bekend. Böbmed beroept zich op zijn zwijgrecht. Aan zijn vertoonde spel afgelopen zaterdag denk ik dat die Marrokaan Ziyech heette. Eelco hebbe zijn ziel en Böbmed kreeg zijn voetbalkwaliteiten.

De terugweg was een drama. Böbmed werd te zwaar bevonden voor de luchtballon. Gelukkig wilde Ahmed hem een lift teruggeven. Na veel passen en meten werd het een plek op het dak van Ahmed's oude Mercedes. En het siert Böbmed dat hij, na 4 dagen op een autodak te hebben gelegen, als één van de eersten op zaterdag weer aanwezig was.

Bij de 10 opgekomen spelers zat helaas niet onze vaste indeler. Rodney nam de zware taak over van Eelco en knutselde in een paar seconden onderstaande indeling in elkaar. Er waren geen klachten.

Het was tijd om te beginnen riep Ron M. We sjokten met zijn allen naar kleedkamer 10. In deze kleedkamer kleden altijd de dames of de tegenstander van het eerste zich om. Jantje, de nieuwe kantinemaster, vertelde ons dat Sean de kleedkamer had gerestyled. Bij binnenkomst zagen we de opnieuw geschilderde muren in het Rood en het Zwart. Om het af te maken was de bovenkant voorzien van een andere kleur. De dames gaan dat echt fantastisch vinden maar of de tegenstander het leuk gaat vinden daar zijn we nog niet zeker van. Wij hebben de kleedkamer in iedergeval omgedoopt tot Barbie's Poppenhuis.

Toen iedereen klaar was met aankleden sjokten we niet naar veldje 4 maar naar veldje 3. Op veldje 4 stonden de doelen nog niet en veldje 3 moest het nog zonder belijning doen. Met zijn allen 2 doelen neergezet en als belijning de waterflessen ervoor gebruikt. Wel zo handig met het mooie weer. Zo konden we, als snel uitdrogende ouwe mannen, ons vochtverlies weer snel aanvullen zonder een drinkpauze in te lassen. De warming up was weer een gezamelijke happening. Terwijl Hans Wimpie inschoot passde de Roden en Witten de bal vriendelijk naar elkaar toe. Vanuit de planeten flats moet het er echt heel lief uit hebben gezien.

Onze tijdwaarnemer Vuurman gaf ineens het sein dat de tijd al liep en dat Wit mocht beginnen aan de bal. Iedereen moest wennen dat ze meer moesten bewegen dan dat ze in de hele zomerperiode hadden gedaan. Waar Wit het met zijn allen deed, leek bij Rood alles door Böbmed gedaan te worden. Maar wis die andere 4 Roden niet uit. Slimme Rod, snelle Marek en nog snellere Ronnie M. hielpen Böbmed om te scoren. Helaas voor Rood dook Wimpie wel heel mooi door de lucht maar niet naar de bal. Bij Wit kreeg Hans pas, na het 5de doelpunt van Böbmed, door dat ie er stond om ballen tegen te houden. Rood moest het doen met de twee oudsten van het veld namelijk Knip en Hansje. De wendbare veels te snelle Sas, de niet zo wendbare Cuup en lange Patje moesten dit goedmaken in het veld. De eerste op het goal geschoten bal van Sas ging nog ver naast. De duik van Wimpie liet het schot toch gevaarlijker lijken dan het daadwerkelijk was. Het blijft een show mannetje die Wimpie.

Aan de andere kant hield Hansje met gevaar voor eigen leven zijn doel schoon. De Roden schoten de ballen met een veels te hoge snelheid op het doel. Als keeper zie je dan ook hun verbeten gezichten alsof de duivel even bezit had genomen van hun lichaam. Gelukkig ging niet elke bal op mijn lichaam maar hielp de paal ook weleens de bal tegen te houden. En dan hoorde je aan het geluid van de balrakende paal dat het hard was, echt heel hard.

De hele wedstrijd ging eigenlijk wel gelijk op. Wit rook ff aan de winst toen ze op het einde een 10-7 voorsprong namen. Maar toen Sas heel stiekem Böbmed koekkoekte gaf Rood weer even gas. En jammer voor Böbmed stonden al zijn door mijn benen gescoorde doelpunten niet op beeld maar zijn poort van Sas wel.

En omdat het voor velen veels te snel ging hieronder de slowmotion van die geweldige poort. 

Maar goed ... genoeg over die geweldige poort van Sas. Rood werd getriggerd door de fantastische poort van Sas en zocht fel de aanval. Wit werd finaal overlopen door het Rode team. Binnen een paar minuten scoorde Rood 3 keer. Met nog 2 minuten te gaan was de stand 10-10. Wit probeerde uit alle macht om Rood niet alsnog te laten winnen. En toen kreeg Ron M. de bal en met schuim op zijn bek schoot hij de bal snoeihard op het goal. Met mijn ongetrainde linkerhand hield ik de bal tegen. Omdat ik alles met mijn rechterhand doe is mijn linkerhand niet zo heel sterk. Deze sloeg dan ook naar achteren en ik ging kermend naar de grond. Toen ik onderweg naar de grond was zag ik dat Rod de afgeslagen bal kreeg. Nog harder kermend dan nodig was stopten ze sportief het spel. Nog 1 minuut kermen en het gelijkspel was een feit. De eerste winnaars foto van het seizoen was een gezamelijke.

Na alles te hebben opgeruimd hebben we ons biertje op het zonnige terras kunnen drinken. De bekende schaal van Bijsterveld wordt sinds afgelopen zaterdag de schaal van Jantje genoemd. Captain Eddie, die aankondigde te stoppen, nam hem in ontvangst. Ed komt uiteraard wel af en toe kijken en een biertje drinken.

Het bier vloeide rijkelijk op het terras en toen andere mensen ons gingen ruiken was het tijd om de douches op te zoeken. Onze dj Maike vermaakte ons met haar heerlijke nummers. Böbmed had nog een flesje dropshot gevonden in zijn tas en na één keer nee zeggen ging ik alweer voor schut. Toen alle bier, dropshot en snacks op waren besloten Knip en ik af te sluiten bij de chinees. We wilden het stil houden maar werden door paparazzi Wimpie op de foto gezet. 

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.