Op vrijdagavond worden de meeste al zenuwachtig. Bij wie zal ik ingedeeld worden door onze Steve Jobs met zijn refurbished Commodore 64. Dit keer was Eelco zelf niet aanwezig maar wist een waardige opvolger te vinden voor zijn keeperswerk. BeelcOB werd zijn naam. Met veel moeite en verschrikkelijke wc geluiden perste de C64 onderstaande opstelling uit zijn gleuf. 

Het zou een zware middag worden. Nog voordat het eerste fluitsignaal had geklonken leek Knip al zijn enkel te breken door niet tegen de bal aan te schoppen maar er op te gaan staan en dan eroverheen te vallen. De eerste schwalbe was een feit.
Al snel bleek dat Eelco, niet aanwezig, zich goed had voorbereid wie hem moest vervangen. Böb, die de avond ervoor nep limoncello had gedronken, leek in meer opzichten op Eelco dan alleen het gebrek aan keeperskunsten. Bert zou zeggen dat we een Wellenreuther in het doel hadden staan. Ook de iets bollende buik van Böb was goed zichtbaar zoals die ook bij Eelco altijd de aandacht trekt. Böb had goed gekeken naar Eelco hoe je zonder te bewegen zoveel mogelijk ballen tegenhoud. Voor de trouwe lezers, niet dus. Aan de andere kant stond daar stoïcijns Bolle Jos in het doel. Nu heeft hij iets meer volume dan Böb maar hij bewoog ook meer waardoor schitterende aanvallen van wit werden gesmoord door een handje of een voetje of in het geval van Bolle Jos, hand en voet. Wit schoot uit de startblokken. Na een geweldige loopactie van Wim en dito pass van één van de Ronnies lag al snel de 1-0 voor Wit achter Böb.

En toen gebeurde er iets dat nog nooit iemand heeft gezien. Je had erbij moeten zijn. Vorige week werd Knip aangeraden om voortaan de bal vanuit de spits terug te leggen omdat draaien op dit veld gewoon moeilijk is. Zeker in de leeftijdsklasse waar Knip zich bevindt waar je heupen niet meer mee willen doen. Maar Knip kennende luistert hij nooit naar goeie raad van iemand anders. Hij kreeg de bal, en hoewel straf gedekt door Remco, draaide hij toch om zijn as en poeierde de bal langs Böb. Helaas is hier geen beeldmateriaal van. Mocht Bertus nog wat vinden dan plaats ik het alsnog.

Toen kwam Rood erachter dat Wim en Knip samen deze week hebben getraind op afronden van lullige voorzetjes van de Ronnies. Samen scoorden ze 10 van de 11 doelpunten van wit. Zoals Rod in de kleedkamer nog memoreerde “alles wat ze aanraakten viel erin, zou dat met de keeper te maken hebben gehad?”. Wat je wel zag dat het spelplezier en de spelopvatting bij Rood veel meer aanwezig was. Na diverse schijnbewegingen liet Per een van de Ronnies het bos in wandelen maar vond natuurlijk Bolle J. op zijn weg. Wit had namelijk wel een keeper.
Zo gingen we na 25 intense minuten van snel spel, vele schijnbewegingen bewust of onbewust met 3-2 voor Wit rusten. In de 2de helft ging Wit door met geniepige balletjes achter de verdediging van Rood. Met zo’n keeper waar Rood al jaren aan gewend is als Eelco in het doel staat, is er dan geen houden meer aan. Waar Rood lekker combineerde en er met hele mooie individuele acties er een leuke wedstrijd van probeerde te maken bleef Wit met hele zachte intikkers van Wim en Knip, bijna om de beurt, scoren waardoor het al snel 9-4 stond.

Echter bleef Rood volharden in mooie combinaties maar aarzelde om dit genadeloos af te maken met een doelpunt. Totdat Rod er genoeg van had. Bij weer zo’n mooi teruggelegde bal schoot hij de bal, inclusief zijn hele hebben en houwen over het hek naar de andere kant van de weg alwaar Buurman na een kwartier zoeken weer met de bal terug kwam op veldje zes.

Gelukkig voor Rood kwam er ook bij Per enige frustratie naar voren waardoor hij net als Wit de hele wedstrijd, de bal genadeloos langs Bolle J. in de kruising schoot.

En toen sloeg het noodlot toe. Ronnie Restyle vroeg “hoelang nog?” en scheurde tegelijkertijd alles af wat hij nog in zijn bovenbeen aan spier had zitten. En dit ondanks een lange revalidatie periode met dagelijkse behandelingen door de fysio de afgelopen weken.

En zo kwam er een eindstand van 11-7 voor Wit op de borden met Man of the Match, Knip. Gelukkig was Maike er om de foto te maken van de winnaars.

In de kleedkamer werd er nog eens goed geanalyseerd waarom Wit had gewonnen van Rood. De algemene conclusie was dat Knip op het toppunt van zijn kunnen had gespeeld. Je kon aan de kleur van zijn gezicht zien dat al zijn bloed zich daar had op gehoopt.

Knip geeft namelijk altijd alles. Ook bij Knap in de slaapkamer maar dan zit het bloed in een andere k(n)op). We moeten daar is een voorbeeld aan nemen mannen.

Na wat complot theorieën in de politiek, zowel in Nederland als Amerika, te hebben besproken en wij duidelijke oplossingen voor alle problemen hadden begon iedereen zich te herinneren dat ze eigenlijk weer een geweldige voetbal middag hadden meegemaakt.

Oh ja vergeet ik bijna nog te vermelden dat Ronnie B na een actie op snelheid de bal met enorme precieze in de korte hoek schoot bij Beelcob.

Hieronder nog 2 filmpjes die Bertus had gevonden. Het kijk gehalte moet je vergelijken met de Comedy Capers. Veel plezier.

Na 2 dagen kwam onze Bob zijn gemaakte foto van de schaal met Per tegen op zijn telefoon. Ik weet niet wat er in Bob zijn drankje is gegaan afgelopen zaterdag maar het gaat steeds iets minder met Bob lijkt het wel. Laten we hem een beetje in de gaten houden gasten. Tis tenslotte een voetbal familie lid. Amen.

Ik wil bij deze de schaal omdopen tot

"DE SJANPJER"

uiteraard met jullie permissie.

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.

Nog even een bedankje van onze gestopte keeper Bontje. Hij en Moon zijn Opa en Oma geworden van een blakende tweeling. Een jongen en een meisje of was het een meisje en een jongen. Tis nu al niet meer uit elkaar te houden. Als één grote 7x7 familie had onze vaste kaartenverstuurder Wimpie weer zijn best gedaan. Moon en Bont willen jullie hier allemaal voor bedanken.