De Semper zaterdag begon deze keer al op vrijdagavond waar in de kantine een pub quiz gehouden werd. De kantine was afgeladen en ook vele 7x7 coryfeën waren erbij. Het werd een latertje voor de meesten. Zo zagen we Rodney, Rob en Hansje in de late uurtjes nog in een filmpje voorbijkomen waarin ze, in een redelijk aangeschoten status, een poging deden het WK valszingen te winnen. De poging slaagde.

Helaas waren Hansje (op pad met zijn geliefde voor een nieuwe badkamer) en Rodney (kwam wel ff kijken) er op zaterdag niet bij. We hadden er 11 en met Wim Sinclair erbij kon er 6x6 gespeeld worden. En dat is een redelijk begin voor de eerste wedstrijd van 2025.

Op zaterdagochtend om een uurtje of half 12 zag ik de preses aan de bar in de kantine op een blaadje de opstellingen tevoorschijn toveren. Het bleek dat hij na thuiskomst van de pubquiz gelijk was gaan slapen, moe van het harde werk als quizmaster en de enorme hoeveelheid drank die hij hierbij naar binnen gewerkt had. En toen hij wakker werd had de Commodore 64 opstartproblemen zodat Eelco zelf de opstelling moest verzinnen. Hij kwam tot de volgende indeling.

Omdat er op ons veldje een onderlinge jeugdwedstrijd gespeeld werd weken we uit naar het oude vertrouwde veldje 4. Ondanks een hele nacht vorst was het veldje lekker zacht en prima bespeelbaar. In de eerste helft ging het gelijk op. De beide verdedigingen waren nog zeer compact en de doelpunten waren schaars. Omdat er soms geen doorkomen aan was werd er af en toe van afstand geschoten en al snel kwam weer de discussie of het niet van te ver weg was. De beide Ronnies waren hierin de hoofdrolspelers (“en dat is niet te ver dan zeker…?”) maar na afloop hielden ze gelukkig toch weer een beetje van elkaar. Na een half uurtje stond als ik het me goed herinner een tussenstand van 3-2 voor rood op het bord. De rust werd door Eelco en Knip benut om ff tegen het hek aan te pissen, ze moesten nog wat alcohol van vrijdagavond kwijt.

In de tweede helft nam rood een enorme voorsprong, maar bij 10-5 dacht rood dat het wel beslist was en begon wit aan een ongelofelijke inhaalrace. Niet ver voor tijd stond het 10-10 maar daarna scoorde rood nog een keer. Wit begon nu aan een alles of niets offensief en rood verdedigde met man en macht. Er volgden kansen, Patrick kopte op de lat na een afgemeten corner.

 En zelfs Fliep ging mee naar voren. Hij kreeg in de laatste seconde nog een kans op de gelijkmaker maar Eelco stopte met zijn voeten.

 Één aktie wilde ik nog even extra benoemen. Het was knullig en had weer een aardige comedy capers gehalte. Hoofdrolspelers waren dit keer, of was het alweer, Ron M. en Lam. Er kwam een voorzet die Ron M. met gemak kon afmaken maar i.p.v. te scoren schoot hij de bal terug naar de voorzet gever. Deze gaf hem opnieuw voor en dit keer maakte Ron M. hem wel af en liet de vallende Lam, die Jezus de schuld gaf, boos achter. Zie de beelden om het te kunnen begrijpen.

En toen riep Perry dat het tijd was en konden de roden lachend op de winnaarsfoto.

Als afsluiting volgde een legendarische derde helft. De mooiste verhalen werden verteld. Vooral Eelco was in vorm met verhalen over een badjes en hoe dat werkt (of niet werkt) als je moet poepen. En er waren meer verhalen over het doen van je behoefte op plekken die daar niet voor gemaakt zijn. Maar die bij het al te letterlijk weergeven op deze plek wellicht alsnog tot strafrechterlijke vervolging leiden voor een aantal. Het was ook goed om Eddie weer terug te zien, die na afloop gezellig ff een pilsje kwam halen. Het was weer een zaterdag voor in de boeken, ik heb weer voor een week genoeg gelachen. En gedronken en gegeten ook trouwens.

Tussen het binnenbrengen van de SjanPjer schaal en het bier drinken door werd onze super Kerstkok Fliep nog even in het zonnetje gezet. Hij werd, voor het verzorgen van alle gangen op ons Kerst diner, bedankt. Hij kreeg mooie whiskey glazen met een speciale tekst erop. 

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.