Na 3 weken eindelijk weer een keer de wei in. Op donderdag dreigde het nog bijna mis te gaan. Er stonden er maar 9 op de lijst. Ondanks mijn rug zette ik mezelf op een groene vink maar wel met de voorwaarde dat ik kon keepen. Onze Eelco was toch Pasen gaan vieren op Ibiza dus dat moest geen probleem geven. Samen met Bart vlogen ze, in Paas outfit en kapsel a la Paasei, met de dames richting het feest eiland. Van fasten je seatbelts was geen sprake want bewegen was niet meer mogelijk in de goedkoopste stoelen die er maar waren.

We verzamelden met een heerlijk zonnetje boven het Sportpark die vrijwel leeg was. Door de Paasvakantie was er maar één jeugdwedstrijd gepland. Dus we konden kiezen uit alle kleedkamers. Het werd de grootste uiteraard. Toen we bijna zover waren om te gaan kleden kwam kleine vriendje Driessen ook met zijn tas aan. Dit supergezellige drukke wezentje was nummer 11. Perry had onderstaande opstelling ff snel in elkaar gezet. 

Voordat ik verder ga wil ik wel even mijn diepe respect uiten aan het Witte team. In goed overleg besloot het veel sterkere Witte team het Rode team te laten starten met 6 man dus geen wissel. En het bleef niet bij starten. De gehele wedstrijd streed het Witte team tegen 6 Roden. Petje af voor het Witte team. Ik kan jullie alvast vertellen dat na het laatste fluitsignaal de handen uitgeput op alle Witte knieën gingen. Diepe buiging voor het hele Witte team.

Deze wedstrijd mochten de Witten beginnen aan de bal van Per. Omdat de Witten met één man minder speelden liet Per zich zo goed als de hele wedstrijd zien aan de zijlijn. Ook Hans deed niet mee als meevoetballende keeper aan de wedstrijd en bleef de hele wedstrijd in zijn goal staan. Met zijn rug was meedoen ook geen optie. De 6 Roden probeerden geen druk te geven als Wit in balbezit was. Zo zal de wedstrijd een beetje gelijk op gaan. Wim B. had het heel moeilijk met alle goedbedoelde aanwijzingen van Rod en Bentvelzen. Dan weer moest hij zich laten inzakken van Rod terwijl Bentvelzen tegelijkertijd riep uitstappen Wimpie want dan komt Bolle Jos vrij. Je zag aan Wim zijn looplijnen dat zijn hersenen al deze aanwijzingen verkeerd doorgaven aan zijn benen. Één moment had hij het wel door. Rod gaf een harde pass naar Ron B. Omdat Rod zag dat Wim er ook stond riep Rod Bentvelzen zijn naam ... Ronnnnn. Wim sprong slim over de bal heen om de aanwijzing van Rod op te volgen. De verbouwereerde Ron B. had niet verwacht dat Wim een aanwijzing begreep en reageerde niet op de bal waar Wim overheen sprong. Een gewone achterbal dus.

Ron B. die de hele wedstrijd in gevecht was met Knip had het zwaar. Knip het bijtertje van Rijswijk en omstreken liet Bentvelzen geen moment met rust. Om de beweeglijke Bentvelzen tegen te houden was hij zelfs niet te beroerd om op zijn rug te gaan zitten. Als een roofdier viel hij zijn prooi aan. Tja ... als je de afgelopen 10 dagen schorpioenen en krokodillen heb gegeten dan zit er nog iets van roofdier DNA in je lijf. Maar als Knip ff was uitgejaagd deed Bentvelzen gelijk van zich spreken. Hij omspeelde Lammetje die weer gewillig naar de grond ging en schoot beheerst de bal langs de niet voluit kunnen keepende Hansje.

Knip daarentegen kwam weer een paar keer sluw achterlangs. We weten intussen dat achterlangs gaan echt zijn beste move is maar Knip begreep ook de natuur het beste. Een prooidier zal namelijk nooit zijn roofdier achtervolgen. Je zal toch gek zijn als je dat doet toch? Zo kon roofdier Knip zonder ook maar een Bentvelzen in de buurt sluw 3x keer achterlangs kruipen en scoren. Hij deed dit zelfs één keer met zijn hoofd. Deze stond helaas niet op het beeld van Bertje. Maar die ene wel waar Ron M. een splijtende pass gaf op de vrij achterlangs komende Knip. Beheerst schoof hij de bal binnen. En ik zweer het je ... hij had hem zelfs nog gescoord als Knap nog aan hem had vastgezeten.

De rust werd gehaald met de stand 4-4. Wit liep al op zijn tandvlees maar ging op mentaliteit de tweede helft in. Ron B. gaf als eerste zijn mentale visitekaartje af. Even liet Knip hem lopen. Met een venijnig niet verwacht hard schot schoot hij 3 vingers van Hansje in de kreukels. Gelukkig hielden de geleende keepershandschoenen van Lam alle vingers op zijn plaats. De tweede doelpoging van de Witten was een schot van Cuup in de hele korte hoek. De linkerschoen van Hansje en de paal voorkwamen een doelpunt.

Ook Rood liet van zich horen door op de paal en lat te schieten van Bolle Jos zijn goal. Ron M. die altijd onbesuisd schiet vernietigde bijna de lat terwijl Lam de paal torpedeerde. Bij Lam is het standaard dat hij niet op scoren zit. Ron M. scoort wat vaker daarentegen. Ook al komt de bal regelmatig met heel veel geluk voor zijn voeten. Het inschieten in een leeg doel doet hij dan wel gelukkig beheerst. Eerst maar ff het filmpje van de lat.

Dan die van de paal ...

en dan eindelijk Ron M. zijn beheerst ingeschoten doelpunt.

Dit doelpunt betekende trouwens de 8-7 voor het Rode team. Met nog heel weinig te spelen kon het niet anders dan dat Rood de winnaarsfoto ging sieren. Alleen wist onze kleine gastspeler Driessen niet dat dhr. Bentvelzen niet op opgeven zit zolang de wedstrijd nog niet is afgelopen. Driessen liet dan ook Bentvelzen opstomen langs de lijn en ook Knip was nergens te bekennen. Met een uitgemeten voorzet op de vrijstaande Cuup bij de tweede paal werd de 8-8 op het bord geknald.

We gingen dan ook met een heleboel lachende gezichten op de foto.

Het bier en de schaal van SjanPjer deed de rest.

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.