Het was een behoorlijke saaie bedoeling afgelopen week. Geen VrijMiBo en dus ook geen enkele vorm van voorinformatie gehoord. Eelco stuurde vrijdagochtend om 10:21 uur al de opstelling door. Komt dit omdat hij vrijdagavond weer ergens los gaat of gaat hij ergens swingen dit keer. We zullen het pas morgen te weten komen en zien als onze Eelco op de club komt. Hieronder de opstelling die hij noemde ... de Rode Helden tegen de Witte Sneuneuzen.

Ik kan jullie op voorhand vertellen dat Eelco het zwaar krijgt te verduren morgen want geen enkele Hagenees wil geassocieerd worden met een neus.

En wederom wordt mijn vooruit schrijven van het verslag afgestraft. Onze Lam meldt zich op zaterdagochtend om 09:07 uur af omdat hij wat ziekjes is. Iedereen wenstte hem beterschap. Pfftt ... ik kan mij nog herinneren dat ik dat een keer deed. Geen beterschap te horen toen maar alleen maar geouwehoer. We worden soft mannen en dat was terug te zien in de wedstrijd. John werd overgeheveld naar Rood en dat bleek voor Wit een goede zet te zijn geweest. Hij lag namelijk meer op de grond dan dat ie meevoetbalde. De opstelling zag er nu als volgt uit.

Je ziet ook gelijk dat er bij Rood wat minder ruimte was om te bewegen. Het wegvallen van zieke Lam had wel als voordeel dat we met een gelijk aantal aan de wedstrijd konden beginnen. 6x6 werd het. Omdat het eerste en tweede thuis speelden kregen wij kleedkamer 4 toegewezen. Qua ruimte een crime voor ons om om te kleden. En dan krijg je ook nog een gastspeler erbij die in dezelfde omvang zit als Eelco E. en Bolle Jos. Dat ik daar levend ben uitgekomen is een Godswonder. Ik was echt bang dat ik mijn 62ste verjaardag niet zou halen.

De gastspeler John is na maanden last te hebben gehad van een beginnend hernia weer opgelapt met een spuit tegen de pijn. Mochten jullie denken who the fack is John ook alweer? Zie hieronder zijn foto. Bewegend beeld volgt verder in het verslag.

Na een veels te korte warming up mocht Rood dit keer beginnen met de bal. Waarom zeg ik een veels te korte warming up. Omdat na 5 minuten Knip al uitviel met een hamstring blessure. Geen tijd genomen om dat ouwe koude lichaam op te warmen en te rekken en strekken waar dat nodig was. Hij kreeg de bal, stoomde wandelend op en greep met niemand in de buurt ineens naar zijn hamstring. Heel naar om te zien hoe iemand, die als enige van ons nog sexueel actief is, strompelend aftaait.

Rood ging verder met 5 man en Wit was zo aardig om met een wissel te gaan spelen. Hier werd trouwens gretig gebruik van gemaakt. Het werd uiteindelijk een gezapig potje en de fanatieke Bentvelzen classificeerde het als walking voetbal. Na 15 minuten viel dan ook pas het eerste doelpunt. Witte Per, de beste voetballer ooit van 7x7, trok vanuit het niets zijn trukendoos ineens open. Zijn weergaloze akties zijn niet na te vertellen en ik ben dan ook blij als deze op beeld staan. Kijk en geniet van Per die als enige van ons bij een profclubje uit Rotjeknor heeft gevoetbald en Oranje onder de 16 heeft gehaald.

Zoals Bert al becommentarieerde viel het eerste doelpunt pas na 15 minuten. Onze keepers houden steeds langer hun doel schoon. Bij Eelco is het goed te merken als hij vrijdagavond niet naar de Griek is geweest. Met alles wat maar aan Eelco vast zat hield hij zijn doel schoon. Zo ook Bolle Jos aan de andere kant. Maar waar Eelco verslagen werd door een weergaloze voetbeweging van Per moest het bij Bolle Jos gebeuren met een schot die door het geluid ging. Rod deed het ook met een weergaloze voetbeweging maar die heeft niemand ooit gezien. Zo hard schoot hij de bal achter Jos. Het geluid hoorden we pas toen we ons eerste kratje bier op hadden.

Bij het voorstellen van gastspeler John had ik het erover dat hij meer op de grond lag dan dat hij aan het voetballen was. En dat hier bewegend beeldmateriaal van was. Nou schijnt het wel zo te zijn dat wanneer je die spuit in je rug krijgt je voet ineens kan omklappen. Het welbekende klapvoetje. Als je dan net in een sprint zit is dat niet fijn. Dit gebeurde een paar keer. We hebben de gemeente gebeld dat veldje 4 voorlopig niet gerold hoeft te worden.

Het vallen was een rode draad in de wedstrijd trouwens. Ook Hansje maakte een mooie val. Hij dacht sneller dan Rod te zijn en de ingespeelde bal van zijn voet te kunnen plukken. Dit lukte half. Doordat ik toch iets te laat was kwam ik met mijn voet op de bal terecht en draaide linksaf door de lucht en kwam keihard op mijn linkerkant terecht. Even dacht ik dat de pijn in mijn rug weg was maar ik kan jullie nu zeggen dat die er nog steeds zit.

We gingen met 1-1 rusten en Eelco riep nu al dat hij de Man Of The Match was. Nou had hij er redelijk wat uitgehouden maar om dit in de rust al te roepen gaat wat ver. De Witten waren al gebrand om te winnen omdat hij ons Sneuneuzen had genoemd maar na deze uitspraak helemaal. Gelukkig bestaat er zoiets als karma. Na 10 seconden in de 2de helft liet Eelco zien geen aanspraak meer te maken op de Man Of The Match titel. De reactie 'jesusjesusjesus' in het filmpje zegt alles.

En hierna ging het hard. Er was niks meer te zien van de uitstekend keepende Eelco van de eerste helft. Zelfs zijn collega van het Rode team ging scoren bij hem. Zijn verbaasde reactie dat keepers niet mochten scoren toch? ... hielp wederom niet.

Eelco dacht wat Bolle Jos kan kan ik ook. Hij deed met de volgende aanval van zijn Rode team mee. Bij zijn eerste aanname ging het direct al mis. Wit veroverde de bal en plaatste een snelle counter. Het lege doel was een eitje voor ik dacht Bentvelzen. Op beeld zie je Eelco in het geel nog staan op de helft van Wit met zijn handen in zijn zij.

De doelpunten vlogen nu om Eelcoos oren. De gemaakte doelpunten waren simpel maar de schoonheid zat hem in de opzet. Bijvoorbeeld een snelle één twee tussen Hans en Bentvelzen die Hansje dit keer mocht scoren of de vele scharen van Per die hij zelf bekroonde na een snelle passeerbeweging en als derde de steekpass van Per op Ronnie B. die hij na Eelco te hebben uitgekapt in het lege doel schoof. Hieronder de 3 doelpunten.

Wat Fred twee keer probeerde in de wedstrijd lukte gastspeler John wel op het einde. Helaas stond die van John niet op beeld maar één van de twee missers van Fred wel. Waar Fred vergat een curve aan de bal te geven lukte John dat wel. Waarschijnlijk kwam dat door zijn klapvoetje. Maar klapvoetje of niet het was wel het doelpunt van de wedstrijd.

Volgens Rod en Ron M., die zich hadden ingehouden voor de laatste 10 minuten, floot Per veels te vroeg af. Wit vond dit geen probleem en vierde de 7-3 overwinning ingetogen.

De 3de helft werd dit keer met 2 jarigen opgeleukt. Chris is 21 geworden en Hansje bijna 3x zo oud. Ze stonden beiden garant voor een kratje bier. 

Per presenteerde weer de schaal van SjanPjer en zorgde hiermee dat iedereen na hun eerste flesje bier nog verstaanbaar waren. Het bleef nog lang gezellig.

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.

Hieronder de foto's van zaterdag 29 maart.