Het verslag begint dit keer op de Vrijdag Middag Borrel op ons cluppie. Het weer was fantastisch en Jan en Karien hadden alles al klaargezet om er een heerlijk middagje van te maken.

Tijdens de VrijMiBo vertelde Wim B....n mij dat hij niet meer wilde dat zijn volledige naam in het verslag genoemd zou worden. Er waren klanten die terecht kwamen bij het verslag wanneer ze zijn naam google-de. De bewegende beelden van een over de bal trappende Wim B....n schijnt slecht te zijn voor het klantenbestand. Ik als Haagse schrijver heb een bloedhekel om iets niet te mogen doen. Maar goed ... ik heb Charlie Hebdo nog op mijn netvlies staan en kies eieren voor mijn geld. Dus voordat Wim B....n een doodseskader op mij afstuurd om de vingers van mijn schrijvers hand af te laten knippen ga ik Wim B....n voortaan gewoon Wim B. noemen. Ik hoop dat ik met deze aktie mijn vingers heb gespaard en dat Wim B....n geen klanten meer kwijt raakt.   

Eelco die wederom geen goede voorbereiding kende kwam, ondanks één opgeslobberde fles ouzo en iets met swingen, toch weer als één van de eersten op de club. Of de opstelling gemaakt was voor de fles ouzo of erna wist hij echt niet meer. De Roden zeiden unaniem erna. Zie hieronder de opstelling en beslis voor uzelf of het ervoor of erna is gemaakt.

We begonnen deze editie met 14 man. Eindelijk weer een ouderwetse 7x7. Wel waren er 2 vraagtekens. Knip en Hansje hadden al aangegeven niet te weten of ze het einde zouden halen. Mies daarentegen ging voor één helft. Verder hadden we 3 jarigen in ons midden wat betekende een kratje van Cuup en een kratje van Freddie. De derde jarige, die afgelopen 3 januari al verjaarde, zou voor eten zorgen. Bolle Jos had Jantje opdracht gegeven hiervoor te zorgen. En als Bolle Jos dat vraagt kan je het maar beter gewoon heel goed doen. Later in het verslag meer over de nu al fantastisch uitziende 3de helft.

We mochten dit keer acteren in kleedkamer 10. Het omkleden van een 7x7 team, die leeft tussen 50 en schijndood, is al een wedstrijd op zich. Zeker niet qua tempo maar wel over het gevecht tussen de XXXL shirtjes en broekjes. De M en L maten doen sowieso niet meer mee. Ook de sokken zijn een crime. Buiten dat er een L en een R opstaat gebeurd het nog steeds dat die aan de verkeerde voet zit. En dan moet die sok nog over die dikke klapkuiten getrokken worden. Dit alles moet stanend gebeuren daar dit de enige optie is om onze voeten te bereiken. Er zit nogal wat vlees in de weg zeg maar. En dan heb ik het niet over het vlees waar de vrouw zo gek van is. Als dit alles is gebeurd sjokken we naar veldje 4.

Hier moeten de goaltjes op zijn plek getild worden en het veldje worden uitgezet. Door afwezigheid van de, door een virus gevelde, oud trainer dhr. Bentvelzen namen Wim B., dus niet Wim B....n, en Hansje het uitzetten van het veldje over. Waar dhr. Bentvelzen de hoedjes ogenschijnlijk nonchalant kaarsrecht neerlegd, lagen ze, vooral bij Wim B., als een hoerentoeter zo scheef. Ronnie beterschap en kom alsjeblieft volgen week weer terug. Je moet voor een veldje uitleggen echt een trainer zijn geweest.

Omdat de temperatuur goed was hadden die ouwe krakende lichamen niet zo'n hele lange warming-up nodig. Wit mocht van Rode Per beginnen met de bal. Langs de lijn stonden grootheden zoals Marco de Vroedt en één van onze oude leiders Rob. Maar ook Buur en Vuurman, de op krukken lopende Luuk, Edje, de uit Thailand teruggekeerde Gro, geblesseerde Patje en zelfs Iwan kwam even kijken. 

En al deze lieve mensen waren getuige van een record dat verbroken werd. Normaal gesproken wordt er door Wit of Rood heel snel gescoord. Dit komt door langzaam opstarten van de nog werkende hersencellen. Dit keer was dit bij zowel Rood als Wit het geval. Voordat die paar werkende hersencellen doorgaven aan onze voeten dat je mag scoren waren er al 20 minuten verstreken. En het was Wit die dat het snelste door had. Via een schot op de paal van Chris schoot Rod de rebound onberispelijk binnen.

Rood werd redelijk overlopen door Wit en bakte er zelf maar weinig van. En als ze dan een keer op het Witte goal schoten hield niet alleen Bolle Jos ze tegen maar deden de Roden het ook gewoon zelf. 

Rood kwam wel wat beter in het spel maar zat zeker niet op scoren vandaag. Ondanks dat we lichamen hebben die makkelijk over de bal kunnen hangen was Bertje alleen maar bezig om de hoog over geschoten ballen van het Rode team te volgen. Zowel Ron M. als Mies vonden het belangrijker om de gakkende ganzen te raken dan om te scoren. Bij het overgeschoten schot van Mies hadden we één van de ganzen nodig om de bal tegen te houden voordat ie de sloot in zou rollen.

De rust werd gehaald door iedereen en de teller stond op 3-0 voor Wit. In de rust besloot Bob het voor gezien te houden. Een niet meewerkend spiertje in zijn bovenbeen was de boosdoener. Met Mies erbij waren het ineens 2 Roden die uitvielen. Wim B. werd van Wit naar Rood overgeheveld en zo konden we verder met 6x6. Hansje, Knip en Fred konden nog door.

Bertje onze huisfotograaf filmde ook het eerste doelpunt van het Rode team. Perry besloot hem met een fluwele voetbeweging in de voor de kijkers rechterhoek te plaatsen. In zijn commentaar zei Bertje dat het eerste tegendoelpunt van Fliep drie kwartier heeft geduurd voor hij viel. Lijkt mij ook goed voor een recordje.

Rood kwam iets beter voor de dag dan in de eerste helft. Maar waar Rood op zoek ging naar de aansluittreffer ging Witte Rod ineens weer gas geven en schoot ongelooflijk hard de bal in het doel van Rood.

En dan zat Eelco nog met zijn gedachten in het Griekse restaurant. Tijdens een hard schot van een Witte, die recht in zijn handen schoot, stuiterde de bal uit zijn handen net of hij nog met Griekse borden aan het smijten was. De bal stuiterde met een achterwaartse curve door zijn benen heen zijn goal in. Helaas had Bertje deze spectaculaire beelden niet weten te vangen. Rood was alleen maar bezig alle zeilen bij te zetten om niet helemaal afgeslacht te worden. Wim B. gaf het goede voorbeeld wat Bertje in slomo gefilmd had. Met alles wat Wim B. heette en gevaar voor eigen leven voorkwam hij een doelrijpe kans van Knip. En weer trok Knip het gezicht wat iedereen angst aanjaagd.

De wedstrijd liep op zijn einde. Je hoorde iedereen naar lucht happen en smeken om een biertje. Het stond 6-2 voor Wit. Rood trok nog één keer ten strijde om de eindstand wat dragelijker te maken. En dat lukte. Na een mooie voorzet van Per kopte kleine Hansje de bal achter Fliep.

De laatste kans was van Per maar ook hij gebruikte niet zijn lichaam om over de bal te hangen. De bal ging richting de Beatrixlaan. Toen de bal net van zijn voet was vertrokken riep hij ... tis tijdddddd.

De terechte winnaar was Wit. Er zat net iets meer pit in die gasten. Ze mochten dan ook hun kop laten vereeuwigen op de overwinnaars foto.

De 3de helft was er weer één om van te smullen. In opdracht van Bolle Jos moest Jantje en zijn team iets lekkers maken. En dat was het ook. Lekkere broodjes shoarma hadden ze gemaakt. Het was zoveel dat Jantje het met een winkelwagentje kwam bezorgen.

Ook werd Freddie naar voren geroepen die een aantal weken geleden een tia had gekregen en vandaag weer voor de eerste keer op het veld stond. En ook direct weer een hele wedstrijd speelde. Na een mooie speech van Per kreeg iedereen een shotje Tia want zoals Freddie zei; ik een Tia jullie ook een Tia.

Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.

Oh ja ... ik wil namens diegene die Bertje de schuld gaven, van alle gemorste shoarma in de kleedkamer, sorry zeggen. Het bleek Eelco te zijn geweest.

Hieronder nog wat foto's en filmpjes die het verslag niet gehaald hebben.