Na heel veel voetballoze zaterdagen mocht ik, Hansje, eindelijk weer eens mijn kunsten vertonen op veldje 4. Ik kan jullie alvast verklappen dat dit niet meeviel. Plat liggend op de bank een verslag tikken op je mobiel valt vies tegen. Daar komt nog bij dat, toen ik om half 4 wakker werd, ik constateerde dat Bertje, onze huisfotofilmer, nog geen foto of filmpje had doorgestuurd. Daar lig je dan om half 4 zondagochtend met een vreselijke pijn in je rug. Dan maar bij het begin beginnen.
We hadden vrijdagavond 10 man met een groene vink staan in onze afspreek app. We konden dus een partijtje gaan voetballen. Toen appte Per ineens dat hij Luuk meenam. Zo ontstond er ineens een luxe probleem en zou er één van de teams met een man meer spelen. Nadat Eelco een oproep had gedaan in onze app of iemand die een vraagteken of een rood kruis had ingevuld achter zijn naam bereidt was deze om te zetten naar een groene vink kwamen er direct reacties.
Fred stuurde een foto dat hij helaas niet kon komen omdat hij de tuin van zijn zoon aan het leegscheppen was. Na het scheppen zou hij wel een biertje komen drinken.
Waarop Bob ook een foto stuurde waar hij aan het (op)scheppen was. Bob bleek wederom op vakantie te zijn en zal dus ook weer onherkenbaar terugkomen met extra kiloos aan gewicht.
Uit de doorgestuurde foto van Rodney bleek dat hij als twaalfde man mee wilde doen. Let wel het kleine tasje op de grote tas blijkt zijn voetbaltas te zijn.
Eelco kon nu zijn definitieve opstelling aan de bar met pen en papier in elkaar flansen. Van zijn C64 heeft ie nu voorgoed afscheid genomen. Met pijn in zijn hart heeft hij hem gebracht naar een recycling bedrijf. Het ga je goed C64.
Onderstaand de opstelling van de 12 gladiatoren van deze zaterdag.
Het is nu kwart over 5 en ik heb nog steeds niks ontvangen van onze Bertus. Zonder foto's en filmpjes kan ik gewoon niks. Eerst maar een bakkie koffie maken, wat sjorren en een muziekie luisteren. Doen jullie mee?
Ik was even in slaap gedonderd. Tis nu 8:21 uur en nog steeds niks binnen van Bert. Eerst ff een handvol medicijnen innemen tegen de rugpijn en dan ga ik maar wat verzinnen.
Terwijl ik Bertje nog een appje stuur waar alles blijft, omdat ik het geouwehoer van jullie voor wil zijn, stuurt ie alle foto's en filmpjes tegelijkertijd door. Zijn excuus was dat het na de Halve Maan niet meer lukte. Oorzaak waarschijnlijk het laatste biertje. Nu moet ik het zien af te krijgen voordat ik naar een verjaardag toe moet vanmiddag. Tja op mijn leeftijd vieren ze verjaardagen op zondagmiddag. Ik ga mijn best doen.
Na omgekleed te hebben in kleedkamer 7 dit keer vertrokken we één voor één naar het ouwe veldje 4. Het miezerde nog lichtjes en met een windkrachtje 3 voelde het koud aan. Het gras voor veld 4 was na alle regenval van de afgelopen tijd behoorlijk drassig. Voor mij geen probleem maar zou Bolle Jos het drooghouden. Veldje 4 lag, omdat ie wat hoger ligt, er weer fantastisch bij. Midden op het veld stond nog een verloren kerstboom. Iedereen vroeg zich af hoe hij daar terecht was gekomen. Volgens sommige was hij uit de planeten flat gegooid en met de storm die over Ierland raasde op veld 4 terecht gekomen. Hoe bedoel je hoe ouder hoe gekker? Maar goed ... op 25 januari keepen met een kerstboom achter je goal ziet er toch raar uit.
Na een belabberde warming up mocht Wit, met de bal, beginnen aan de wedstrijd. Ze trokken gelijk ten strijde en liet Rood met schitterende tikkie takkie acties verbouwereerd achter. Alleen vergat Wit al deze mooie acties af te maken met een doelpunt. En daar gaat het nou juist om met voetbal. Na een aantal verprutste kansen van Wit, vergezeld van hoongelach van Rood, was Hansje het zat. Na een mooie pass van, weet ik veel wie, werd ik naar buiten gedreven maar wist toch Eelco te verschalken door de bal, met effect, te plaatsen in de verre hoek. Ook Hansjes tweede goal was van pure schoonheid. Altijd heerlijk schrijven als er geen beelden van zijn trouwens.
Bertje was net op tijd om de 3-0 voor Wit vast te leggen. Na wederom een mooi uitgevoerde aanval van Wit gaf Hansje hem uitstekend achter Lam die hem met een fenomenale hakbal in het goal van Eelco deponeerde. Omdat niemand geloofd dat Lam dit kan, met zijn door de zwaartekracht vervormde lichaam, kijk en geniet van het onderstaand filmpje.
Na dit doelpunt en het futloze begin van zijn Rode team hief Eelco beide armen de lucht in. De lucht brak direct open en de zon ging schijnen. Ik heb hem al meerdere keren dingen zien doen wanneer hij zijn armen de lucht ingooide, iets met een rolstoel en weer kunnen staan dus mij verbaasde het niet. Hij blijft gewoon voor mij een GOD. Hierna ging Rood ook ineens voetballen en scoorde na de eerste de beste aanval de 3-1. Al deed Rod er ook niet alles aan om het schot tegen te houden.
Zelfs Eelco ging ballen tegen te houden. En wat voor ballen. Rodney schoot van veelste dichtbij Eelco bijna uit zijn schoenen. Tis dat ie zijn veters goed had vastgemaakt.
Aan de andere kant moest Wit alle zeilen bijzetten om Rood tegen te houden. Wit had hierbij de paal en Bolle Jos heel hard nodig. Wit was trouwens blij dat Bolle Jos heel goed uit zijn werkweekje in Sierra Leone was gekomen. Hij had hier wel een kerkdienstje voor nodig om het geloof mee te nemen naar Nederland dat hij een goede keeper is. Bedankt Eelco.
Naarmate de wedstrijd vorderde bleek Wit toch meer te zitten op scoren dan Rood. Zelfs Wimpie schoot en kopte er ze makkelijk in. Natuurlijk waren de voorzetten op maat maar je moet het toch maar doen. Zeker als je 2 handicaps hebt aan je hoofd.
Aan de andere kant viel eigenlijk het mooiste doelpunt van deze zaterdag. Helaas zijn hier geen beelden van. Dhr. Bentvelzen kreeg de bal aangespeeld en stond met zijn rug naar het doel van de Witten. Bolle Jos kwam aangedenderd en met gevaar voor zijn leven nam Ron toch de bal aan. Met een verbeten gezicht draaide hij open naar links met nog steeds Bolle Jos achter hem aan. Om Bolle Jos om te spelen heb je toch een kwart veld nodig. Met zijn fanatisme en felheid kreeg Ron dit toch voor elkaar en schoot de bal hard en fabelachtig in het lege doel.
Helaas voor Rood scoorde Ron M. bij de volgende aanval van Wit en verdween alle hoop weer uit de Rooie hoofden. Al moest er wel geroepen worden dat hij, net als iedereen, 2 benen heeft.
Rood had hierna nog één opleving. Tijdens hun aanval werd de mooiste steekbal gegeven die ik in jaren niet had gezien. De bal ging afgemeten tussen Bolle Jos en Hansje door en werd beheerst het doel ingelopen door Knip.
Hierna vielen Per, hamstring, en Hansje uit. Bij Hansje schoot het in zijn rug toen hij Bentvelzen wilde verdedigen. Ronnie draaide 3 keer de andere kant op en Hansje wilde hem nadoen. Helaas zijn Hansje zijn heupen niet meer zo soepel als die van Ronnie en schoot er een steek in zijn rug. De enige supporter, Bontje, zei na het uitvallen van Per en mij dat het spel er veel beter op was geworden. Tja ... bij het volgend bewegend beeld mag u zelf oordelen of dat zo is.
Goed nieuws ... de bal is zondag teruggebracht door één van wegzitters van Extension Rebellion op de A10.
Het allerlaatste doelpunt, de 10-5, voor Wit werd weer mooi uitgespeeld door Rod, hij kan het toch over de grond, en Lam.
Wit was deze zaterdag de terechte winnaar en mocht zich vereeuwigen op de foto.
Het werd tijd om ons terug te trekken in ons hol waar het altijd druk en gezellig is. Om jullie een inkijkje te geven hoe dat klinkt kijk en luister dan hoe druk 15 net uitgevoetbalde oude mannen zijn.
En om deze drukke oude kippen de mond te snoeren werd de SJANPJER aangerukt. Deze overheerlijke snacks zorgen heel even voor rust.
Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.