Het was weer een zaterdag voor in de boeken. Het 1st moest thuis om hun eerste promotie wedstrijd te spelen tegen, nooit van gehoord, Football Factory uit Leiden. Deze wonnen ze met 3-1 en moeten volgende week nog één wedstrijd spelen om, bij winst, eindelijk die 5de klasse te kunnen verlaten. Ik zeg allemaal gaan kijken.
Ook onze buurvrouwen van de Red Lions moesten weer een keer thuis. Dit keer tegen het altijd lastige Roef!. De eerste wedstrijd was Roef! veels te sterk en verloren onze Rode Leeuwinnen met maar liefs 1-11. De tweede wedstrijd kregen de Rode Leeuwinnen honger en beten stevig van zich af. Tot aan 8-8 konden ze meekomen maar daarna gaf Roef! nog één keer gas. De eindstand was 8-11. Een aanrader om, een keer of wat, eens te gaan kijken naar deze supergezellige fanatiek slaande Rode Leeuwinnen.
Wij moesten dit keer flink uitgedund door blessures en een begrafenis, sterkte Bart en familie, starten met 3 van onze 4 nieuwe spelers van volgend seizoen. Deze hadden zelf geen wedstrijd dus dit kwam heel goed uit om de afwezigen weer aan te vullen. Bedankt Wim, Arno en Reinier want door jullie konden we starten met 6x6.
Op vrijdag werden wij verrast in de app met een verschrikkelijk berichtje door Eelco geplaatst. Wij, als oude mannen weten dat sommige dingen achter de deur staan. Het leven is niet eindig. Maar als Eelco ons verteld dat Eric Spruijt plotseling is overleden staat de tijd toch weer stil. Op vakantie, samen met zijn dochters en kleinzoon, verliet hij het leven met een hartstilstand. Onbeschrijflijk. Wij willen als 7x7 dan ook iedereen die begaan was met Eric, maar vooral zijn dochters Floor & Iris, heel veel sterkte wensen de komende tijd.
En dan gaat het leven door en moet je een leuk verslag gaan schrijven ... pfftt.
De opstelling werd pas in de kleedkamer bekend gemaakt en zag er als volgt uit.
Zoals jullie kunnen zien durfden er toch weer 2 mensen te keepen. Alle standaard keepers waren afwezig door of blessures of andere niet leuke dingen. Het keepersvak is behoorlijk blessure gevoelig bij 7x7. Ronnie Bentvelzen verving met gemak bij Rood onze Eelco terwijl (Fr)Eddie Treijtel Bolle Jos en/of Hansje verving bij het Witte team. De enige vergelijking die juist is tussen Freddie en Eddie is hun grote breeduit lachende mond.
Na weer in een veels te kleine kleedkamer omgekleed te moeten hebben toog ongeveer 1500 kilo aan niet meer vers vlees richting veldje 4. Omdat de Rode Leeuwinnen thuis speelden werd ons speelveld zover als het kon aan de achterkant geplaatst door de neerleggende hoedjes trainer/speler/keeper Bentvelzen. De warming-up was met deze hoge luchtvochtigheid niet te doen. Toen de wel fanatieke warming-up doenende Rode Leeuwinnen ons zagen zwoegen gromden ze ons allen wakker. Grrrrr ... had ik wel het geluid aan moeten zetten. Maar goed stille zwaaiende Rode Leeuwinnen zijn ook lekker om te horen toch?
Rood mocht van Witte Per beginnen aan de bal en zette de arme Witten direct onder druk. Met dit drukkende weer zag je binnen een paar seconden de hoofden rooier en rooier worden. Het tempo lag zo laag dat onze site vastliep op het aantal 80+ bejaarden die zich wilden aanmelden. Het fittere Rode team bleef maar druk zetten op het Witte goal. Helaas kwamen ze daar steeds de uitstekend keepende (Fr)Eddie T. tegen. Een vlammend schot van Cuup hield hij ogenschijnlijk moeiteloos uit de kruising.
Wit kwam er maar moeilijk uit maar met een slim één tweetje tussen Wim en Knip kregen ze hun eerste doelrijke kans. Helaas voor Knip kwam de altijd fanatieke Bentvelzen veels te snel uit zijn goal. Voordat Knip het door had lag de bal weer bij Rod in de Witte achterhoede.
Toch scoorde het Rode team het eerste doelpunt van deze wedstrijd. De volkomen vrijgelaten Wim B. werd gevonden door Cuup en haalde verwoestend uit. Zelfs in het filmpje die ik per ongeluk in slowmotion had opgenomen was zijn schot onhoudbaar voor (Fr)Eddie.
Voordat Wit maar iets terug kon doen stond het binnen een paar aanvallen 4-0 voor Rood. Zou het dan toch aan Eelco liggen. Wit rechte hun rug en ging volop in de aanval. Wim werd op rechts diep gestuurd en plaatste de bal terug op de mee opgekomen Knip. Deze ging hierna een hele trage één twee aan met Rod waarna hij met een mooi geplaatst schot in de linkerhoek het eerste doelpunt maakte voor de Witten.
Hierna leek Wit vleugels te krijgen en ging Rood wat slordiger spelen. Ook (Fr)Eddie ging in deze periode alles tegenhouden. Na een afgeslagen aanval van Rood kreeg Rod de bal en speelde zichzelf vrij tussen een aantal Roden. Één versnelling en hij stond vrij voor Bentvelzen. Met een lekker schot schoot hij de bal langs Ronnie.
De volgende aanval had Rod de 3-4 op zijn slof. Na een heerlijk pass van de linkerkant nam hij hem direct op zijn pantoffel. Nu ging hij net over maar hoe had het afgelopen als hij voetbalschoenen aan had gehad.
De daaropvolgende aanval werd opgezet door Rod en Knip. Opnieuw scoorde Knip. Met een sluw hakje zette Rod Knip vrij voor Bentvelzen waarna Knip beheerst de bal in het goal schoot. De aansluitreffer was een feit.
Vlak voor de rust poetste Wit alsnog de vroege 4-0 voorsprong van Rood weg. Opnieuw was Rod de doelpuntmaker en gingen Wit en Rood met een 4-4 stand de rust in.
De rust werd door de meesten gehaald met een tong van leer. Om de bidons met water werd net niet gevochten.
De tweede helft was voor de meesten bijna niet meer te doen. Beide keepers kwamen niet verder dan een meter uit hun doelgebied. De voetballers schakelden terug naar hun eerste versnelling. Scoren werd alleen nog maar gedaan wanneer de tegenstander niet meer mee terug kon verdedigen. Hieronder kan je zien wat ik bedoel. Bij een afgeslagen aanval van Wit werd er maar door één Witte terug verdedigd. Heel makkelijk speelde Arno en Bob dit uit.
Rod had nog wat lucht gevonden en speelde één verdedigende Rode speler uit met een nooit geziene Belgische schaar en zorgde dat de stand weer gelijk was.
Rood ging hierna weer vrolijk verder met aanvallen. Ze leken iets beter om te gaan met de hoge luchtvochtigheid dan de Witten. En het was (Fr)Eddie die af en toe nog een balletje tegenhield. Bij een lange diepe pass van Mullens op Wim B. die hem fantastisch aannam kwam (Fr)Eddie, nooit zo snel gezien, uit zijn goal. Het enige wat Wim nog kon was schieten tegen zijn been.
Wit kwam bijna niet meer aan aanvallen toe en het laatste wapenfeit wat ik op beeld had was een doelpunt van de Rode Mullens. De Roden stonden intussen al ruim voor. Het was dan ook het laatste doelpunt.
Rood was dan ook de zeer terechte winnaar van deze zaterdag en mocht met hun blije koppen op de foto.
Toen de foto was genomen en Mullens wegliep kwamen er ineens nog 2 Rode spelers tevoorschijn. Ik heb ze op het veld niet gezien en ook op geen enkel bewegend beeldmateriaal waargenomen. Heel raar. Maar is dit buitenaards leven dan mogen ze van mij allemaal komen.
En we hadden weer een dame die de schaal van SJANPJER showde op de foto. Deze goedlachse gezelligheid heet Maike en verzorgd als ze er is ook altijd de muziek.
Gasten ... bedankt weer voor het lachen, gieren en brullen.
Hieronder alle foto's die Bertje heeft geschoten.
