Na heel veel zaterdagen mooi weer te hebben gehad was het deze zaterdag regenachtig. Deze mooi weer voetballer ging dan ook met de pest in zijn lijf richting ons Sportpark Hoekpolder. Ik heb er zo'n hekel aan. Waarom laat je het niet doordeweeks regen GOD wanneer ik aan het werk ben in mijn warme datacenter en laat je in het weekend altijd de zon schijnen. Volgens mij een win-win situatie.
Gelukkig had mijn schatje nog 2 minuten gevonden in haar overvolle schema om mij even af te zetten op Semper zodat ik niet al zeiknat binnenkwam. Toen ik binnenkwam zag ik Eelco en zeiknatte Knip al aan de warme bonen koffie zitten. Even later kwam Wim B. binnen en daar was ook geen enkele lichaamscel meer droog. Hij zag er trouwens niet echt fit uit. Navraag bij hem zelf had hij pas om 03:00 uur zijn bed weten te vinden. Gelukkig voor mij was hij niet bij mij ingedeeld door Eelco. Doordat er 11 op de lijst stonden besloot de vorige week geblesseerd geraakte Fliep deze zaterdag nog even niet te ballen. Hansje moest dus zijn plaats in het goal innemen. Hieronder de opstelling die Eelco had gekleid.
Het omkleden gebeurde in kleedkamer 10 die ruim genoeg is voor 9 gezette mannen en Hansje. Na mij dik aangekleed te hebben, ik verwachtte namelijk niet zoveel weerstand van het Rode team, begaf ik mij als eerste naar veldje 4. Toen ik langs de Red Lions kantine liep hoorde ik geen Hansieeee roepen. Het zag er troosteloos uit. Ze moesten ergens ver weg uit spelen. Maar toen ik hun slagveld voorbij liep hoorde ik toch mijn naam maar dan anders. Gansieeeee bleek er uit vele kelen te komen. De Rode Leeuwinnen waren veranderd in de Rode Gansen. Ik zag ook dat ze zich meer dan vermenigvuldigd hadden.
De volgende die aankwam op veldje, onder de gansenpoep liggend, 4 was trainer Bentvelzen. Na met hem het eerste doeltje te hebben geplaatst kon hij weer kaarsrecht de hoedjes neerleggen. En geloof mij dat gaat met een accuratesse niet normaal. Zelfs het aantal passen tussen de hoedjes is op de millimeter gelijk. Toen alles klaarstond en de warming-up wederom eruit zag als een aanfluiting mocht van Per het Rode Team beginnen met de bal.
Eigenlijk niet verwacht gingen de Roden furieus van start. Na een mooi uitgevoerde aanval kreeg Wim B. al snel een kans. Mullens gaf een mooie steekpass die Bentvelzen verkeerd inschatte. Omdat Wim B. tekort had geslapen en hij volgens zijn medespelers een te ruime draaicirkel had kon Hansje nog redding brengen.
Toch viel het eerste doelpunt van de wedstrijd vrij snel achter Witte Hansje. Na een hoge voorzet van rechts kon Hansje nog net de bal aantikken voordat hij op Cuup zijn hoofd zou vallen. Cuup was hierna sneller bij de bal en zijn voorzet kwam terecht bij Mullens die de één nul beheerst scoorde ondanks de gestrekte duik naar de linkerhoek van Hansje. De gedroomde clean sheet van Hansje viel keihard in duigen.
Mullens, die vanaf dit doelpunt, de hoofdrol van het verslag opeiste scoorde vrij snel ook de twee nul. Na een snelle aanval liet hij Knip zijn achillespezen zien. Normaal gesproken zou Knip ze met een vliegende tackle laten scheuren maar Ronnie was veels te snel. Met een bekeken schot in de verre hoek schoot hij zijn tweede doelpunt binnen.
Het enige wat er door mijn hoofd ging was dat die Mullens geen derde doelpunt bij mij zal gaan scoren. Bij Mullens ging door zijn hoofd als het niet bij Hansje lukt dan maar bij een ander. Toen er een steekpass kwam op de vrijstaande Rode Rodney moest ik wel uitkomen. De altijd slimme Rod zag Mullens vrijstaan en speelde iets te langzaam de bal op Ronnie. Hansje dacht; over mijn lijk dat die Mullens een hattrick gaat scoren bij mij. Mullens dacht; hoe dan ook ik ga die hattrick scoren kost wat kost. Dat zag er zo uit in onderstaand filmpje.
Het deed goed zeer en ik werd gelijk een beetje misselijk. Uiteraard werd er direct weer een nummer op gevonden. Luister en herken um.
Terwijl jullie luisteren naar dit KUT nummer strompelde ik onder begeleiding van Fliep naar de kleedkamer. Daar werd ik verwent door hem met bier en ijsblokjes.
Gelukkig heeft dhr. Bentvelzen het verslag verder afgemaakt.
Na het uitvallen van keeper Hans bij de Witte MilkyWays nam Knip de handschoenen over en ging Rood met een wissel spelen. Deze terugkerende spelers mutatie bracht bij Rood weinig stabiliteit waar Wit gretig van profiteerde. Rood had veel balverlies doordat men elkaar onzuiver inspeelde. Na de pauze kwam Perry op doel bij Wit en kwam de tank Knipping in het veld. Deze wisseling bracht dat keeper Perry ging helpen in de opbouw. Daar waar het in beginsel nog gelijk opging trok Wit duidelijk deze pot naar zich toe door onderstaande doelpunten.
En Mullens die voor de rest elk duel verloor na zijn aanslaagje op Hansje scoorde toch nog zijn hattrick.
Wit werd de winnaar van deze clash en mocht zeiknat maar met een mooie lach op de foto.
De 3de helft was weer fantastisch en de schaal van SjanPjer werd voor de eerste keer door een vrouw op de foto gepresenteerd. Knap had de première en zeg nou zelf ... ik zie één snackie meer op de foto.
Gasten ... bedankt voor het lachen, gieren, brullen en de pijn.
P.S. ... na een goede nachtrust stijf onder de medicatie werd ik om 04:00 uur wakker. De medicatie was uitgewerkt en de stekende pijn was weer terug. Toen ik uit bed stapte, ik lig rechts, was ik ff vergeten dat mijn rechterbeen als eerste mijn bed uitmoest. Deze klapte met een steek van hier tot Tokio zonder tegen te kunnen houden naar de grond. Godverdegodver dacht ik dat gaat niet goed. Toen ik hierna de trap afging stapte ik als eerst met rechts naar beneden met als gevolg weer een steek en een Godverdegodver. Beneden gekomen eerst koffie, koffie en nog meer koffie. Rond een uur of 8 appte Oriana of ik haar auto kon aftanken. Tuurlijk kan ik gelijk ff checken of auto rijden nog wel gaat. Bij het instappen aan de bestuurderskant moet je als eerste met je rechterbeen instappen. Op de helft moest ik hem buigen en kreeg weer een steek opgevolgd door de volgende Godverdegodver.
Bij binnenkomst besloot ik de dokterspost te bellen voor een afspraak. Omdat Oriana moest werken heeft Lincy mij gebracht. Vrij snel was ik aan de beurt en na één keer mijn onderbeen naar binnen en één keer naar buiten te buigen wist de dokter al meer. Dit was wat hij dacht dat het was.
Hierna een foto laten maken om uit te sluiten dat er ergens een breuk zit. Gelukkig was dit niet het geval. Maandag moet ik een knie brace halen en een fysio bezoeken. Mocht er na een week nog geen verbetering zijn dan moet ik alsnog door de MRI om te kijken of mijn meniscus kapoet is. En dit allemaal om onze Ronnie een hattrick door zijn neus te boren. Gasten ik ben nog lang niet opgegeven. Zeker niet toen ik de dokter hoorde zeggen dat Lincy mijn vrouw was.
Bedankt voor alle reacties gasten.
